การเคลื่อนไหวของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ (แอลจีบีที) เป็นขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมเพื่อสนับสนุนกลุ่มแอลจีบีที แม้ว่าจะไม่มีองค์กรหลักหรือองค์กรกลางซึ่งเป็นตัวแทนของกลุ่มแอลจีบีทีในเรื่องของประโยชน์ที่พึงได้รับของขบวนการ แต่องค์กรด้านสิทธิกลุ่มแอลจีบีทีจำนวนมากคงรณรงค์อยู่ทั่วโลก องค์กรแรกที่ส่งเสริมสิทธิของกลุ่มแอลจีบีที คือ คณะกรรมการวิทยาศาสตร์และมนุษยธรรม (Scientific-Humanitarian Committee) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2440 ในกรุงเบอร์ลิน[4]เป้าหมายที่กล่าวไว้โดยทั่วไปในบรรดากลุ่มเคลื่อนไหวนี้ ประกอบด้วยอย่างสิทธิเท่าเทียมทางเพศของกลุ่มแอลจีบีที ซึ่งมักเน้นที่ปัญหาเฉพาะ อาทิ การยุติความเชื่อว่าพฤติกรรมรักร่วมเพศเป็นอาชญากรรม หรือการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยสมรสเท่าเทียม บางแหล่งจำพวกมุ่งประเด็นการสร้างชุมชมของกลุ่มแอลจีบีทีหรือทำงานร่วมกันเพื่อปราศจากสังคมอคติจากกลุ่มคนอคติทางเพศอย่างไบโฟเบีย, โฮโมโฟเบีย, และทรานโฟเบีย ในปัจจุบัน การเคลื่อนไหวของกลุ่มแอลจีบีทีประกอบไปด้วยกิจกรรมทางการเมืองและกิจกรรมทางวัฒนธรรมหลากหลาย อย่างการวิ่งเต้น, การเดินขบวนเรียกร้องทางถนน, กลุ่มสังคม, สื่อ, ศิลปะ, และการวิจัยการเคลื่อนไหวของกลุ่มแอลจีบีทีมักถูกต่อต้านโดยบุคคลและองค์กร[5][6][7][8][9] ไม่ว่าจะเป็นเป็นอคติส่วนตัว, การเมือง, หรือความเชื่อทางศาสนาต่อกลุ่มคนหลากหลายทางเพศ ฝ่ายตรงข้ามมองว่าการสมรสเพศเดียวกันไม่นับว่าเป็นการสมรส[10] หากกฎหมายอนุญาตให้มีการสมรสเพศเดียวกันเป็นการเปิดประตูสู่การเกิดคู่ครองหลายคน[11] ซึ่งเป็นเรื่องผิดธรรมชาติ[12] และส่งเสริมพฤติกรรมเสียต่อสุขภาพ [13][14] นักอนุรักษนิยมทางสังคมมองว่าความสัมพันธ์ทางเพศที่มาจากเพศเดียวกันที่ไม่ใช่เพศตรงข้ามเป็นการทำลายความสัมพันธ์แบบดั้งเดิม[15] และเด็กควรได้รับการดูแลจากทั้งคู่โดยบิดาและมารดา[16][17] เนื่องด้วยสังคมในหลายประเทศ (โดยรวมแถบยุโรปตะวันตก, อเมริกาเหนือ, ออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์, ญี่ปุ่น และไต้หวัน) ยอมรับรักร่วมเพศเพิ่มมากขึ้น จึงเกิดขบวนการต่อต้านรักร่วมเพศอย่างมาก ในช่วงทศวรรษ 1990 กลุ่มที่เป็นที่รู้จักอย่างมากโดยมีเป้าหมาย คือ กลุ่มเคลื่อนไหวอดีตชายรักชาย