การเชื่อมต่อและกลไกการเทียบท่ายานอวกาศ (Spacecraft docking and berthing mechanisms) เป็นกลไกการซึ่งถูกนำมาใช้ในการเชื่อมต่อยานอวกาศลำหนึ่งไปยังยานอวกาศอีกลำหนึ่ง (รวมถึงสถานีอวกาศ) ในกรณีของกลไกการเทียบท่า โมดูลอวกาศที่ปราศจากแรงขับดันของตัวเองสามารถเข้าจอดเทียบท่ากับยานที่เป็นคู่ขาของมันเองได้ การเชื่อมต่อเป็นไปโดยปกติชั่วคราวสำหรับยานอวกาศที่ไปเยือนซึ่งกันและกันหรือเป็นแบบกึ่งถาวร สำหรับโมดูลสถานีอวกาศกลไกการเชื่อมต่อ จะใช้เมื่อหนึ่งในยานอวกาศได้มีการวางแผนอย่างแข็งขันภายใต้การขับเคลื่อนของตัวเองเพื่อทำการเชื่อมต่อกับยานอวกาศอีกลำหนึ่ง [1][2]กลไกการจอดเทียบท่า จะใช้เมื่อโมดูลสถานีอวกาศหรือยานอวกาศจะถูกยึดติดเข้ากับยานอวกาศอีกลำหนึ่งโดยใช้แขนหุ่นยนต์ - แทนแรงขับดันของตัวเอง - สำหรับไม่กี่เมตรสุดท้ายของการนัดพบและกระบวนการของการยึดติดกันในการเข้าจอดเทียบท่า มักจะเกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อกับสถานีอวกาศ [1][3]กลไกการใช้งานในปัจจุบันนี้ถูกออกแบบมาเพื่อสนับสนุนการเชื่อมต่อหรือการจอดเทียบท่าอย่างใดอย่างหนึ่ง - ระบบการจอดเทียบท่าของนาซา (NDS) ที่กำลังจะเกิดขึ้นตามมาจะเป็นระบบแรกที่ออกแบบมาเพื่อสนับสนุนระบบทั้งสองอย่างนี้ [4]