การแขวนคอ (อังกฤษ: Hanging) เป็นการแขวนบุคคลโดยใช้ห่วงหรือสายรัดรอบคอ ในพจนานุกรมภาษาอังกฤษ ฉบับออกซฟอร์ดได้ระบุว่าการแขวนคอในความหมายนี้คือ "โดยเฉพาะเพื่อที่ทำให้ตายโดยการแขวนคอ" แม้ว่าก่อนหน้านี้ยังหมายถึงการตรึงกางเขนและประหารโดยการแทงในขณะที่ร่างกายยังคงแขวนอยู่ การแขวนคอเป็นวิธีการประหารชีวิตทั่วไปนับตั้งแต่สมัยยุคกลาง และเป็นวิธีการประหารชีวิตหลักในหลายประเทศและภูมิภาค เรื่องราวของการประหารชีวิตโดยการแขวนคออยู่ในมหากาพย์โอดิสซีย์ของโฮเมอร์(หนังสือ 22) ในความหมายพิเศษนี้ของคำทั่วไปของการแขวน จากอดีตและคำกริยาอดีตคือการแขนคอ แทนที่การห้อยคอการแขวนคอเป็นวิธีการฆ่าตัวตายแบบโดยทั่วไปในซึ่งบุคคลจะใช้สายรัดคอและทำให้เกิดหมดสติและเสียชีวิตโดยการแขวน การแขวนบางส่วนหรือบางส่วนที่แบกรับน้ำหนักบนสายรัดเป็นการใช้บางครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรือนจำ โรงพยาบาลจิตเวช หรือสถาบันสาธารณะอื่นๆ ที่การสนับสนุนการแขวนคอแบบเต็มตัวเป็นเรื่องที่ยากที่จะทำได้ เพราะจุดสายรัดระดับสูง (เช่น ตะขอหรือท่อ) ได้ถูกเอาออก