การแผ่รังสีเชเรนคอฟ หรือ ปรากฏการณ์เชเรนคอฟ (อังกฤษ: Cherenkov radiation) ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ พาเวล อะเลกเซเยวิช เชเรนคอฟ (Pavel Alekseyevich Cherenkov) นักวิทยาศาสตร์ชาวรัสเซียผู้ค้นพบปรากฏการณ์ ซึ่งอธิบายถึงการแผ่รังสีของอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้า เมื่อเคลื่อนที่ในน้ำด้วยความเร็วที่มากกว่าความเร็วของแสงในน้ำ ดังนั้นเมื่อกรวยแสงมาถึงผนังเครื่องตรวจหาจะปรากฏลักษณะเป็นวง ๆ ลักษณะคล้ายกับกรวยของการเกิดคลื่นกระแทกของคลื่นเสียงนั่นเอง เครื่องตรวจหาจะบันทึกเวลาที่มาถึงได้จากการค้นพบในครั้งนี้ทำให้เชเรนคอฟได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี พ.ศ. 2501