กิตาบุลอุมม์ (อาหรับ : كـتـاب الأم) เป็นบทสรุปฉบับแรกของประมวลกฎหมาย อิสลามที่ใช้เป็นแนวทางที่เชื่อถือได้โดย มัซฮับชาฟิอีของฟิกฮ์ (นิติศาสตร์อิสลาม) ภายในสาขาซุนนะฮ์ของศาสนาอิสลาม งานนี้แต่งโดยผู้ก่อตั้งสำนักชาฟีอีคือ ท่านอิมามอัชชาฟิอี (ค.ศ. 767-820) คำว่า "อัลอุมม์ " หมายถึง "แบบอย่าง"[1] กิตาบุลอุมม์ ได้รับการกล่าวขานถึงวิธีการที่ไร้กฎเกณฑ์ ในการพัฒนาหลักการทางกฎหมาย โดยพิจารณาจากการเปิดเผยมากกว่าอำนาจตามประเพณี[2]