ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี โดยได้รับการวิจารณ์ผ่านเว็บไซต์รอตเทนโทเมโทส์คิดเป็นร้อยละ 88 จากผู้วิจารณ์ 135 คน (รวบรวมเมื่อวันที่ 18 มกราคม 2551)[5] และได้รับคะแนนเฉลี่ยจากผู้วิจารณ์ 36 คนในเว็บไซต์เมตาคริติค 84 คะแนนจากทั้งหมด 100 คะแนน[6]

ทางด้านนักวิจารณ์ภาพยนตร์อาชีพอย่างริชาร์ด สคิคเคล จากนิตยสารไทม์ ที่จัดให้ภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ในอันดับที่ 3 ของภาพยนตร์ที่ดีที่สุดแห่งปี พ.ศ. 2552 ก็ได้กล่าวว่า "ในระดับหนึ่ง หนังทำหน้าที่สำรวจความผิดปกติภายในหน่วยครอบครัวที่ซับซ้นได้อย่างสวยงาม และอีกระดับหนึ่ง มันมาทำหน้าที่ควบคุมการทดสอบการก่ออาชญากรรมที่ไม่มีความชำนาญและปัญญาอ่อนได้อย่างเยือกเย็น แต่ไม่ว่าจะมองระดับใด หนังเรื่องนี้ก็เป็นผลงานจากหนึ่งในปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สามารถสะกดพวกเราได้อยู่หมัด"[7] ส่วนโรเจอร์ เอเบิร์ต ที่ได้จัดให้ภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ในระดับภาพยนตร์ 4 ดาวนั้น เรียกภาพยนตร์เรื่องนี้ว่า "ยอดเยี่ยม" (superb) และผู้กำกับ ซิดนีย์ ลูเมต ก็คือ "สมบัติที่มีชีวิต"[8]

ต่อไปนี้คือรายชื่อนักวิจารณ์ที่จัดให้ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็น 1 ใน 10 อันดับภาพยนตร์แห่งปี พ.ศ. 2550[9]