ขบวนการกระทิงแดง (อังกฤษ: Red Gaurs Movement) เป็นขบวนการฝ่ายขวาที่มีบทบาททางการเมืองในประเทศไทยหลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2516 ก่อตั้งโดย"กองบัญชาการรักษาความมั่นคงภายใน" เพื่อปราบคอมมิวนิสต์ ผู้นำกลุ่มเป็นทหารรับจ้างที่ทำงานกับหน่วยสืบราชการลับของสหรัฐที่มีชื่อว่า พันเอกพิเศษ สุตสาย หัสดิน[1] (ยศในขณะนั้น) ที่ปรึกษาได้แก่ นาย เผด็จ ดวงดี สมาชิกส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาระดับอาชีวศึกษาในกรุงเทพฯ ที่เคยเข้าร่วมในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2516 มาแล้วเช่นกันกองกำลังนี้เน้นการดำเนินการในรูปแบบกองกำลังบนถนน สร้างความหวาดกลัวให้กับคู่แข่งทางการเมือง มีบทบาทสำคัญในการสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519ขบวนการกระทิงแดงเป็นกองเยาวชนของขบวนการนวพล[2] สีแดงเป็นสีของธงชาติไทยเดิม และถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความรักชาติในธงชาติปัจจุบัน กลุ่มประกาศว่าคำขวัญคือ "แนวร่วมต่อต้านจักรวรรดินิยมคอมมิวนิสต์"[2] คล้ายกับชตวร์มอัพไทลุง (SA) และชุทซ์ชตัฟเฟิล (SS) ของพรรคนาซีในประเทศเยอรมนีช่วงทศวรรษ 1930 สมาชิกขบวนการกระทิงแดงปลุกปั่นการต่อสู้ระหว่างนักเคลื่อนไหวฝ่ายซ้ายกับสหภาพแรงงาน[3] ในวันที่ 21 มีนาคม 2519 ขบวนการกระทิงแดงโยนระเบิดใส่การประท้วงฝ่ายซ้าย เป็นเหตุให้มีนักศึกษาเสียชีวิต 4 คน[4] ได้แก่ นายกมล แซ่นิ้ม นายนิพนธ์ เชษฐากุล นายแก้ว เหลืองอุดมเลิศ และนายธเนศร์ เขมะอุดม[5] สมาชิกคนสำคัญ อาทิ เฉลิมชัย มัจฉากล่ำ สุชาติ ประไพหอม สมศักดิ์ ขวัญมงคล สมศักดิ์ มาลาดี