ข้อเขียนพนาโคติกนั้นได้รับการประพันธ์ก่อนหน้าที่จะมีมนุษย์ โดยเดิมทีเป็นม้วนคัมภีร์ซึ่งเชื่อว่าห้าบทแรกนั้นแต่งโดยมหาเผ่าพันธุ์แห่งยิธเนื่องจากมีเนื้อหาซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ของยิธเธียนอยู่ด้วย แต่เนื่องจากเนื้อหาส่วนนี้ใกล้เคียงกับ เศษภาชนะแห่งเอลท์ดาวน์ จึงมีความเป็นไปได้ว่าเอลเดอร์ธิงจะเป็นผู้แต่งเนื้อหาส่วนนี้ด้วยเช่นกัน ชื่อของข้อเขียนนั้นมาจากที่เดิมทีได้รับการเก็บไว้ในเมืองหอสมุด พนาโคตัส ของยิธเธียน

มนุษย์แห่งโลมาร์นั้นได้ศึกษาข้อเขียนพนาโคติกอย่างจริงจัง จนกระทั่งได้เผยแพร่ไปยังดินแดนไฮเปอร์บอเรียและแปลเป็นภาษาท้องถิ่น และมนุษย์แห่งวูรมิก็ได้เขียนเพิ่มเติมเนื้อหาในข้อเขียนพนาโคติกเข้าไปอีก ในช่วงคริสตร์ศตวรรษที่ 15นั้น ได้มีการแปลข้อเขียนพนาโคติกเป็นภาษาอังกฤษ แต่ก็ไม่เคยมีการรวบรวมเป็นเล่มสมบูรณ์เลย แม้ว่ามหาวิทยาลัยขนาดใหญ่ในอเมริกาและยุโรป รวมทั้งห้องสมุดมหาวิทยาลัยมิสคาทอนิค เมืองอาร์คัม รัฐแมสซาชูเซตส์ (ทั้งมหาวิทยาลัยมิสคาทอนิคและเมืองอาร์คัมเป็นสถานที่สมมุติในงานประพันธ์ของเลิฟคราฟท์) จะมีสำเนาของฉบับแปลเหล่านี้อยู่แต่ก็ไม่ใช่ฉบับสมบูรณ์ทั้งสิ้น ส่วนม้วนคัมภีร์ซึ่งเป็นฉบับดั้งเดิมนั้นแม้จะเคยมีการสืบทอดมาในลัทธิลี้ลับโดยแปลเป็นภาษากรีกชื่อ พนาโคติกา แต่ก็สาบสูญไปจากโลกนี้แล้ว มีเพียงที่วิหารของนักบวชบาร์ไซ เมืองอุลธาร์ ในโลกแห่งความฝันเท่านั้นซึ่งมีม้วนคัมภีร์เดิมเก็บไว้

ข้อเขียนพนาโคติกนั้นครอบคลุมเนื้อหาไว้อย่างกว้างขวาง รวมถึงคำบรรยายลักษณะ ความสัมพันธ์และพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับเหล่าเทพทั้งเกรทโอลด์วันและเอาเตอร์ก็อด