เมนูนำทาง
ข้างหลังภาพ_เดอะมิวสิคัล
ข้างหลังภาพ วรรณกรรมคลาสสิก ของ ศรีบูรพา ซึ่งในครั้งนี้ถูกนำกลับมาสร้างอีกครั้ง ในรูปแบบที่ฉีกไปจากเดิม นั่นคือการวางบทประพันธ์ลงในรูปแบบของละครเวที บทประพันธ์ข้างหลังภาพนั้นมีความหมายมากมายซ่อนอยู่ ซึ่งผู้สร้าง ถกลเกียรติ วีรวรรณ ได้กล่าวไว้ว่า
| “ | สิ่งสำคัญที่ทำให้นวนิยายเรื่องนี้มีความคลาสสิก เพราะผมเชื่อว่าคนอ่านแต่ละคนมีการตีความที่แตกต่างกันออกไป ร้อยคนอ่านก็ตีความร้อยอย่าง ผู้หญิงก็มองในมุมผู้หญิง ผู้ชายอ่านก็มองในมุมผู้ชาย แต่ละคนมีความหมายของคำว่า ข้างหลังภาพ ที่แตกต่างกัน[5] | ” |
| “ | ถ้าอ่าน ข้างหลังภาพ คุณสามารถตีความได้มากมาย สำหรับผมได้เห็น ภายใน ตัวละครนั้นจริงๆ ว่ามันพรั่งพรูมากๆ แต่ด้วยภาพลักษณ์ในสังคมทำให้พวกเค้าไม่สามารถแสดงออกมา เพราะฉะนั้น ความเป็น มิวสิคัล จะเอื้อให้สามารถบอกเล่าอารมณ์ของตัวละครที่กดแน่นอยู่ข้างในผ่านบทเพลง ตรงนี้เป็นจุดเด่นของละครเวทีเรื่องนี้ เพราะจะเป็นข้างหลังภาพที่คุณรู้สึกได้ และความสง่างามของตัวละครยังคงมีอยู่ ซึ่งอาจจะเป็นข้างหลังภาพ ในแบบที่คุณไม่เคยเห็น แต่คุณอาจจะเคยแอบรู้สึกแต่ไม่กล้าเอ่ยออกมา[5] | ” |
ปัจจุบัน สังคมเป็นตัวกำหนดให้ทุกคนต้องมีภาพออกมาภาพหนึ่งเสมอ แล้วผู้คนก็พร้อมที่จะตัดสินและยึดติดกับภาพนั้นๆอย่างง่ายๆ โดยบางครั้งก็ไม่ได้รู้ว่าข้างหลังของภาพนั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร[5]เหมือนภาพวาดที่คุณหญิงกีรติ มอบให้ นพพร ก่อนสิ้นใจ ที่ปรีดิ์คู่หมั้นของ นพพร มองปราดเดียวก็รู้ว่าภาพนั้นไม่สวย แต่นพพรกลับมองว่าสวย เพราะภาพนั้นเป็นภาพวาดน้ำตกมิตาเกะในญี่ปุ่นที่เขาเกิดความรักต่อคุณหญิงกีรติที่นั่น ดังนั้น เมื่อใดก็ตามที่เราได้รู้เบื้องลึกเบื้องหลังของภาพนั้น อาจจะให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันจากการมองเพียงข้างหน้าภาพเพียงอย่างเดียว ตัวละครของปรีดิ์จึงเปรียบเสมือนคนโดยส่วนใหญ่ในปัจจุบันที่มักจะมองเพียงหน้าภาพและตัดสินว่าคนอื่นๆเป็นอย่างไร
การเมืองเป็นประเด็นทางสังคม ที่ ผู้เขียน ศรีบูรพา ได้แทรกเข้าไป เพื่อให้ผู้อ่านได้มองเห็นบรรยากาศของสังคมในช่วงรอยต่อผ่านการต่อสู้ และสำหรับในรูปแบบของละครเวที ก็ยังได้มีการสอดแทรกประเด็นทางการเมืองลงไปเล็กน้อยด้วย
เมนูนำทาง
ข้างหลังภาพ_เดอะมิวสิคัลใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: ข้างหลังภาพ_เดอะมิวสิคัล