ข้าหลวงใหญ่แห่งไอร์แลนด์ (อังกฤษ: Lord Lieutenant of Ireland) หรือที่ในยุคกลางตอนต้นเรียกกันว่า "Judiciar" และเรียกว่า "Lord Deputy" มาจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17 เป็นผู้แทนพระองค์ของพระมหากษัตริย์ และ ประมุขของสภาปกครองของไอร์แลนด์ ระหว่างที่ไอร์แลนด์มีฐานะเป็นอาณาจักรลอร์ดแห่งไอร์แลนด์ (ค.ศ. 1171–ค.ศ. 1541), ราชอาณาจักรไอร์แลนด์ (ค.ศ. 1541–ค.ศ. 1800) และสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ (ค.ศ. 1801–ค.ศ. 1922)ตำแหน่งที่เรียกกันไปต่างๆ มักจะรู้จักกันโดยทั่วไปว่าอุปราช ซึ่งเป็นคำที่มาจากภาษาฝรั่งเศสว่า "Vice roi" หรือ "รองพระเจ้าแผ่นดิน" โดยภรรยามีฐานะเป็น "Vicereine" แม้ว่าในยุคกลางข้าหลวงบางคนจะเป็นชาวไอร์แลนด์ แต่หลังจากนั้นมาก็เป็นชาวอังกฤษที่ได้รับแต่งตั้ง