ครอบน้ำแข็ง (อังกฤษ: ice cap) คือมวลน้ำแข็งที่ครอบคลุมพื้นที่น้อยกว่า 50,000 ตร.กม.(ส่วนมากจะปกคลุมบริเวณพื้นที่สูง) หากมวลน้ำแข็งนั้นปกคลุมพื้นที่มากกว่า 50,000 ตารางกิโลเมตรจะเรียกว่าพืดน้ำแข็ง[1][2][3]ครอบน้ำแข็งนั้นไม่สามารถกีดกันด้วยภูมิลักษณ์ได้ (เพราะพวกมันสามารถทอดตัวยาวเหนือยอดเขาสูง) แต่ถ้าหากมวลน้ำแข็งที่มีขนาดใกล้เคียงกับครอบน้ำแข็งแต่ถูกกีดกันด้วยภูมิลักษณ์จะเรียกว่าทุ่งน้ำแข็ง โดมของครอบน้ำแข็งมักจะอยู่ตรงจุดสูงสุดของมวลเขาสูง น้ำแข็งจะไหลจากจุดสูงสุดลงไปยังขอบของครอบน้ำแข็ง[1][3]ครอบน้ำแข็งนั้นมีผลกระทบที่สำคัญต่อธรณีสัณฐานวิทยาในบริเวณนั้นเนื่องจากการขึ้นรูป การเซาะและการกร่อนของธารน้ำแข็งนี้ทำให้เกิดลักษณะที่มีผลต่อการล่าถอยของธารน้ำแข็ง ทะเลสาบหลายแห่งเช่นเกรตเลกส์ในอเมริกาเหนือและหุบเขาหลายแห่งก่อตัวขึ้นจากกิจกรรมของธารน้ำแข็งเมื่อหลายร้อยหลายพันปีก่อนบนโลกมีมวลน้ำแข็งประมาณ 30 ล้านลูกบาศก์กิโลเมตร อุณหภูมิเฉลี่ยของมวลน้ำแข็งอยู่ระหว่าง -20 °ซ. ถึง -30 °ซ. ในกลางของครอบน้ำแข็งมีอุณหภูมิคงที่อยู่ระหว่าง -15 °ซ. ถึง -20 °ซ.[ต้องการอ้างอิง]ภูมิภาคที่อยู่ในบริเวณละติจูดสูงจะถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง เช่นบริเวณขั้วโลกจะเรียกว่าครอบน้ำแข็งขั้วโลก (polar ice caps) ซึ่งใช้อย่างแพร่หลายในสื่อมวลชน[4]และเป็นที่ยอมรับโดยผู้เชี่ยวชาญ[5] วาตนาเยอคูตล์เป็นตัวอย่างของครอบน้ำแข็งในไอซ์แลนด์[6]