"ครับ" เกิดจากการรวมตัวของนักศึกษาต่างสถาบัน หลักๆ คือ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง และจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผู้ก่อตั้งคือมือเบส คุณรุ่ง และมือกีตาร์ คุณวิโรจน์ ในยุคแรกใช้ชื่อวงว่า "I Can" และดึงเพื่อนเก่าสมัยมัธยมคือคุณ สุหฤท สยามวาลา เข้ามาเป็นนักร้องนำ โดยได้ทำเดโมเทปกันเล่นๆ เป็นเพลงภาษาอังกฤษชื่อ "Idea" แล้วส่งไปที่รายการวิทยุของคุณวาสนา วีรชาติพลี ดีเจผู้ที่มีอิทธิพลต่อวงการเพลงอินดี้ของเมืองไทย ที่นิยมเปิดเพลงอินดี้จากอังกฤษในเวลานั้น ซึ่งได้รับการตอบรับจากผู้ฟังเกินความคาดหมาย จากการเปิดออกอากาศในรายการวิทยุของคุณวาสนา "ครับ" จึงเริ่มทำเพลงกันเพิ่มเติมเพื่อออกเป็นอัลบั้ม แต่ในช่วงนั้น คุณสุหฤท นักร้องนำดั้งเดิม มีภาระเกี่ยวกับธุรกิจของครอบครัว ไม่สามารถปลีกเวลามาทำงานเพลงได้ สมาชิกที่เหลือจึงต้องการหานักร้องนำคนใหม่ มีคนหลายคนเข้ามาทดสอบความสามารถ แต่บางคนก็มีวงของตัวเองอยู่แล้ว บางคนมีแนวทางของดนตรีที่ขัดกับทางวง พวกเขาจึงไปติดประกาศไว้ที่ร้าน โดเรมี ร้านเทปเก่าแก่แถวสยามสแควร์ จนที่สุดก็ได้ตัวนักร้องนำคนใหม่ที่ชื่อ วาสิต มุกดาวิจิตร อดีตสมาชิกวง Monstership วงพังก์ของกลุ่มนักศึกษาวิทยาลัยช่างศิลป์ ที่เป็นนักร้องคนปัจจุบันนั่นเอง

พวกเขาเริ่มหาต้นสังกัดเพื่อที่เสนองานเพลง แต่ความที่ทางวงได้รับอิทธิพลทางดนตรีจากฝั่งอังกฤษมามาก และดนตรีเป็นแนวที่แปลกใหม่ไม่ติดหูคนไทย จึงทำให้ยากต่อการหาต้นสังกัด และโปรดิวเซอร์ที่เข้าใจและยอมเสี่ยงกับเพลงของพวกเขา หลังจากติดต่ออยู่หลายบริษัท ในที่สุดก็ลงตัวกับค่ายอินดี้เล็กๆ อย่าง เกกโก มิวสิก ซึ่งอนุญาตให้พวกเขามีส่วนร่วมในการโปรดิวซ์งานในอัลบั้มของตัวเองได้ ความเป็นไปได้ของอัลบั้ม View จึงเริ่มตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

จากการที่ "ครับ" ได้รับอิทธิพลจากฝั่งอังกฤษมาอย่างเต็มที่ งานเพลงที่ออกมาจึงมีกลิ่นอายของวงอังกฤษรุ่นเก่าช่วง 70's-80's อย่าง Pink Floyd, XTC, Echo & The Bunnymen, The Smiths และรุ่นถัดมาอย่าง Ride, The La's, The Stone Roses, The Boo Radleys และ The Charlatans เลยทีเดียว นอกจากนี้พวกเขายังทำให้เสียงประสานฮูลาลาแบบ The Beatles และ The Cockney Rebels นั้นกลับมาเป็นที่นิยมในวงการอินดี้ในบ้านเราอีกด้วย แต่ด้วยงบประมาณทางด้านการส่งเสริมตลาดที่น้อยมาก และงานเพลงในแนวที่ไม่คุ้นหูนักในการฟังครั้งแรกๆ ทำให้ "ครับ" ไม่ได้รับการตอบรับจากผู้ฟังเท่าที่ควรในช่วงที่ออกอัลบั้มใหม่ แม้จะยังมีผู้ฟังที่เป็นแฟนเพลงของพวกเขาอย่างเหนียวแน่นอยู่บ้าง และจากคำบอกเล่าปากต่อปากทำให้อีก 3 ปีต่อมาเมื่อคนไทยกว้างขวางขึ้น "View" งานชุดแรก และชุดเดียวของพวกเขาสามารถติดอันดับ Top 10 ของอัลบั้มขายดีของร้าน ทาวเวอร์เรคคอร์ดส อยู่หลายสัปดาห์ หนังสือพิมพ์บางฉบับลงบทความวิจารณ์การแสดงสดของพวกเขาไว้ว่า เป็นวงป็อปที่แสดงสดได้ดิบเถื่อนที่สุดเท่าที่เคยดูมา อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ยังไม่มีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จในการก้าวเข้ามาในวงการเพลงของไทย เพราะเพลงเหล่านั้นไม่ตรงกับรสนิยมของคนไทย ที่นิยมฟังเพลงในแนวของอเมริกันเสียมากกว่า

เพลงทุกเวลาเพลงนี้เป็นบริตป็อปจังหวะปานกลางที่มีเมโลดี้สวยงาม เสียงกีตาร์ที่มีกลิ่นอายไซคีเดลิก เสียงร้องนำที่ล่องลอย บวกกับเสียงเบสและกลองที่กระชับสไตล์ Baggy และยังมีสิ่งที่พวกเขาบอกว่าเป็นการแสดงเอกลักษณ์ความเป็นไทย คือ ท่อนอินโทรที่มีการนำเสียงอังกะลุงมาประกอบอย่างไพเราะ ด้วยทำนองเพลงที่งดงาม จังหวะที่เนิบนาบชวนฝัน ก็สามารถทำให้เพลงทุกเวลาเพลงนี้เป็นเพลงหนึ่งที่ทุกคนต้องนึกถึง ถ้าพูดถึงวงครับ นอกจากเพลงที่ฮิตที่สุดของพวกเขาที่ชื่อ "ขอบคุณ"