คราวน์โคโลนีสามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ประเภท ในปี ค.ศ. 1918 โดยแตกต่างกันในระดับของอิสรภาพในการปกครองตนเอง คราวน์โคโลนีที่มีสภาผู้แทนราษฎร เช่น เบอร์มิวดา จาไมกา ศรีลังกา และ ฟิจิ ซึ่งมีสภานิติบัญญัติ 1-2 สภา ซึ่งประกอบด้วยสมาชิกซึ่งได้รับการแต่งตั้งโดยพระมหากษัตริย์หรือได้รับเลือกมาจากท้องถิ่น อาณานิคมเหล่าที่มีสภาซึ่งสมาชิกได้มาจากการเสนอชื่อ อย่างเช่น บริติชฮอนดูรัส เซียร์ราลีโอน เกรนาดา และ ฮ่องกง ซึ่งสมาชิกสภาทั้งหมดได้รับเลือกจากพระมหากษัตริย์ โดยบางส่วนได้รับแต่งตั้งผู้แทนจากประชาชนท้องถิ่น คราวน์โคโลนีประเภทที่สาม ซึ่งมีจำนวนน้อยที่สุด คือ อาณานิคมซึ่งปกครองโดยข้าหลวงโดยตรง อย่างเช่น บาซูโตแลนด์[7] ยิบรอลตาร์ เซนต์เฮเลนา และ สิงคโปร์