คลองบางกรวยแต่เดิมเคยเป็นส่วนหนึ่งของแม่น้ำเจ้าพระยาสายเก่ามาก่อน ในสมัยกรุงศรีอยุธยา การติดต่อค้าขายกับชาวต่างชาติเพิ่มขึ้นเป็นอันมาก เส้นทางที่ใช้เดินเรือระหว่างปากแม่น้ำกับกรุงศรีอยุธยาไม่สะดวกแก่การเดินเรือ เพราะมีความคดเคี้ยวและใช้เวลานาน ต่อมาในสมัยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ จึงโปรดเกล้าฯให้ขุดคลองลัดบางกรวยขึ้น จากแม่น้ำเจ้าพระยาสายเดิมบริเวณเหนือวัดชลอไปออกวัดขี้เหล็ก (วัดสุวรรณคีรี) [1] ซึ่งช่วยย่นระยะทางจากปากแม่น้ำสู่กรุงศรีอยุธยาได้ และมีส่วนต่อการพัฒนาบ้านเมืองของจังหวัดนนทบุรีในระยะต่อมา จนกระทั่งถึง ปีพ.ศ. 2179 พระเจ้าปราสาททองโปรดเกล้าฯ ให้ขุดคลองลัดตอนใต้วัดท้ายเมืองไปทะลุวัดเขมาภิรตาราม [2] ขึ้นทางเหนือของคลองลัดบางกรวย จากเดิมที่แม่น้ำนั้นไหลอ้อมทางบางใหญ่ ส่งผลให้แม่น้ำเจ้าพระยาไหลเปลี่ยนทิศทางไปอีกครั้งหนึ่ง และคลองลัดบางกรวยซึ่งเป็นแม่น้ำเจ้าพระยาสายใหม่มีน้ำไหลผ่านน้อยลงกลายเป็นคลองอย่างเดิมเมื่อแรกขุดในปัจจุบัน คลองบางกรวยเป็นคลองสายสั้นๆ เชื่อมจากแม่น้ำเจ้าพระยาสายปัจจุบันไปออกยังคลองอ้อมนนท์ที่เป็นลำน้ำสายเดียวกันแต่เปลี่ยนชื่อเรียกโดยเริ่มจากจุดที่ตัดกับคลองลัดบางกรวย บริเวณวัดชะลอ นอกจากนั้นคลองบางกรวยยังเป็นเส้นแบ่งเขตอำเภอบางกรวย และอำเภอเมืองจังหวัดนนทบุรีอีกด้วย