คลองประปา เป็นคลองขุดขึ้นตามพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ด้วยทรงเห็นว่าในขณะนั้นประชาชนทั่วไปยังคงใช้น้ำที่ไม่สะอาด โดยเฉพาะในช่วงฤดูแล้ง น้ำทะเลจะเข้าถึงแม่น้ำเจ้าพระยาได้ ดำเนินการโดยเจ้าพระยาเทเวศร์วงศ์วิวัฒน์ (หม่อมราชวงศ์หลาน กุญชร) ผู้บัญชาการกรมสุขาภิบาล ในระยะแรกได้กั้นแม่น้ำน้อย หรือคลองเชียงรากในปัจจุบันกักน้ำไว้ เรียกว่าคลองขัง แล้วขุดคลองจากแม่น้ำเจ้าพระยาบริเวณวัดสำแลที่น้ำทะเลขึ้นไปไม่ถึง เข้ามาที่คลองขัง จากนั้นจึงขุดคลองอ้อมไปออกคลองบ้านพร้าวให้เรือสัญจรได้ ขุดคลองบางหลวงหัวป่า และคลองบางสิงห์ ไปเชื่อมกับคลองระพีพัฒน์และคลองเปรมประชากร รับน้ำจากแม่น้ำเจ้าพระยามาที่คลองขัง[1]คลองขังมีความยาวประมาณ 8 กิโลเมตร กว้าง 60–100 เมตร ลึกตั้งแต่ 2–6 เมตร ใช้ผลิตน้ำประปาในตอนเริ่มแรก ในระยะต่อมาได้ขุดคลองประปาจากตำบลบางพูนมายังโรงกรองสามเสน มีเขื่อนกั้นจากสามเสนถึงโรงกรองน้ำบางเขน ปลายคลองประตูน้ำกั้นไม่ให้น้ำที่ไม่สะอาดไหลเข้าคลองได้ และเวลาน้ำในคลองสามเสนลดลงประตูน้ำจะเปิดให้น้ำไหลลงคลองสามเสน ตลอดแนวคลองประปามีที่ทำการเจ้าหน้าที่รักษาคลอง 7 แห่ง ที่ตำบลสำแล เชียงราก รังสิต สีกัน บางเขน บางซื่อ และสามเสน เพื่อรักษาคลอง ขุดแล้วเสร็จในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2456 [2] มีพระราชบัญญัติเรื่องคลองประปาในปี พ.ศ. 2456 และฉบับใหม่ในปี พ.ศ. 2526[3]ในปัจจุบันคลองประปาอยู่ในความรับผิดชอบของการประปานครหลวง ยังถูกใช้ผลิตน้ำประปาเช่นเดิม ตัวคลองเริ่มต้นจากแม่น้ำเจ้าพระยา ที่อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี ไหลไปเป็นเส้นแบ่งเขตการปกครองระหว่างจังหวัดนนทบุรีกับกรุงเทพมหานครตั้งแต่คลองบ้านใหม่จนถึงคลองบางเขน จากนั้นไหลเข้าสู่เขตจตุจักร เขตบางซื่อ และเขตดุสิต จนไปจรดกับคลองสามเสนที่เขตพญาไท มีความยาว 25 กิโลเมตร กว้าง 14 เมตร และลึกประมาณ 3 เมตร