สมัยก่อนเรียกชื่อว่า คลองลำปะทิว ซึ่งอาจมีความหมายว่า เส้นทาง (ลำ) ที่พบเห็น (ปะ) แมกไม้สองข้างตลอดทาง (ทิว) ส่วนคำว่า "ปลาทิว" เป็นปลาที่ไม่มีอยู่จริง จึงอาจสันนิษฐานว่าคงเพี้ยนมาจาก "คลองลำปลาซิว"

อีกข้อสันนิษฐานหนึ่งมีเรื่องเล่าว่าบริเวณนี้มีชุมชนมอญอพยพมา มีผัวเมียคู่หนึ่งพายเรือตามกลุ่มเพื่อนไม่ทัน จนเพื่อน ๆ สงสัยและต้องพายเรือกลับมาดู พบว่าสองผัวเมียทะเลาะกันอยู่ ว่าจะพายไปเส้นทางไหน จึงตะโกนร้องว่า "ปะเทีย ปะเทีย" (แปลว่าอย่าทะเลาะกัน) ภายหลังจากเพี้ยนมาเป็นคลองลำปลาทิว[2]