ความแป้น (อังกฤษ: flattening หรือ oblateness) เป็นค่าที่บ่งบอกว่าวงรีหรือทรงคล้ายทรงกลมมีรัศมีตามแนวตั้งกับแนวนอนต่างกันมากแค่ไหนเมื่อเทียบกับวงกลมหรือทรงกลม สำหรับวงกลมหรือทรงกลมจะมีค่าความแป้นเป็น 0 ในขณะที่ถ้าวงรีหรือทรงคล้ายทรงกลมนั้นแบนแต๊ดแต๋ค่าก็จะเข้าใกล้ 1ถ้าแกนหลักของวงรีหรือทรงกลมเป็น a {\displaystyle a} และแกนรองเป็น b {\displaystyle b} ความแป้น f {\displaystyle f} จะคำนวณได้เป็นโดยอาจเขียนในรูปอัตราส่วน a − b : a {\displaystyle a-b:a} ส่วนค่าความรี ε {\displaystyle \varepsilon } จะเป็นในกรณีของวัตถุที่หมุน แรงหนีศูนย์กลางจะทำให้ทรงกลมมีความแป้น โดยรัศมีตามแนวเส้นศูนย์สูตรจะมากกว่ารัศมีตามแนวแกนหมุน ดังนั้นในที่นี้ a {\displaystyle a} คือรัศมีเส้นศูนย์สูตร และ b {\displaystyle b} คือรัศมีตามแนวแกนหมุน