คอตะมุนนะบียีน, คอตะมุลอัมบิยา หรือ คอตะมุรเราะซูล คือหนึ่งในฉายานามของนบีมุฮัมมัด (ศ็อลฯ) ซึ่งถูกกล่าวไว้ในโองการที่ 40 ซูเราะฮ์อะห์ซาบ ว่า มุฮัมมัดมิได้เป็นบิดาผู้ใดในหมู่บุรุษของพวกเจ้า แต่เป็นศาสนทูตของอัลลอฮ์และคนสุดท้ายแห่งบรรดานบีคำว่า คอตัม ในภาษาอาหรับ แปลว่า การประทับตราด้วยแหวน, การปิดผนึก[1] และคำนี้ก็หมายถึง "ท้ายสุดของบรรดานบี" ด้วยเช่นกัน