คาบสมุทรชิเรโตโกะ (ญี่ปุ่น: Shiretoko Peninsula โรมาจิ: 知床半島 ทับศัพท์: shiretokohantō) อยู่ที่ด้านตะวันออกสุดของเกาะฮกไกโด ญี่ปุ่น ยื่นออกไปในทะเลโอค็อตสค์ มีช่องแคบเนมูโระกั้นระหว่างคาบสมุทรกับเกาะคูนาชีร์ของรัสเซีย ชื่อชิเรโตโกะมีที่มาจากคำในภาษาไอนุคำว่า sir etok หมายถึง "จุดสุดขอบแผ่นดิน" หรือ "จุดที่แผ่นดินยื่นออกไป" บนคาบสมุทรเป็นที่ตั้งของเมืองราอูซุและชาริเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 ในการประชุมคณะกรรมมรดกโลกที่จัดขึ้นที่สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ คณะกรรมการได้ประกาศให้คาบสมุทรชิเรโตโกะเป็นมรดกโลก ภายใต้ชื่อ ชิเรโตโกะ และได้รับการขึ้นทะเบียนอย่างเป็นทางการในวันที่ 17 กรกฎาคม ด้วยลักษณะพิเศษของคาบสมุทรแห่งนี้ที่เป็นจุดที่อยู่ทิศใต้สุดในซีกโลกเหนือที่ทะเลจะจับตัวเป็นน้ำแข็งได้โดยปกติ[1]