ชาชนิดนี้ถูกรวมอยู่ในความหมายอย่างกว้างของเซ็นจะ คือมีวิธีการผลิตโดยพื้นฐานเหมือนกันกับเซ็นจะและเกียวกูโระ แต่วิธีการเพาะปลูกนั้นแตกต่างกัน เช่นเดียวกันกับเกียวกูโระและเท็นจะ คาบูเซจะนั้นปลูกโดยการคลุมต้นชาด้วยม่านบังแดดที่ทำจากผ้าหรือฟาง แต่จะบังแดดไปจนถึงประมาณหนึ่งสัปดาห์ (โดยมากจะประมาณตั้งแต่ 3 ถึง 10 วัน[1]) ก่อนเก็บเกี่ยว ต่างจากเกียวกูโระที่บังแดดประมาณ 20 วัน หรือเท็นจะ ซึ่งบังแดดประมาณ 30 วัน[2] นอกจากนี้ ในขณะที่เกียวกูโระและเท็นจะใช้วิธีการแขวนม่านบังแดดขนาดใหญ่ทั่วทั้งสวนชา คาบูเซจะจะใช้ม่านบังแดดบังต้นชาโดยตรง[1] วิธีการปลูกแบบคลุมต้นไม้โดยตรงด้วยม่านบังแดดนี้เป็นที่มาของชื่อ "คาบูเซจะ" (かぶせ茶) โดยคำว่า "คาบูเซ" (かぶせ) หมายถึง "คลุมใส่" โดยทั่วไปอาจกล่าวได้ว่าวิธีการเพาะปลูกนั้นอยู่ตรงกลางระหว่างเซ็นจะและเกียวกูโระ เนื่องจากชาปลูกในที่ร่มจากแสงแดดโดยตรง ชาจึงมีคาเทชิน ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของความขมน้อยกว่า และมีเทอานีน ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของอูมามิมากกว่าเซ็นจะทั่วไป นอกจากนี้ สีของใบชาจะสว่างกว่าของเซ็นจะ และถ้าคลุมใบไว้จะได้กลิ่นคล้ายเกียวกูโระ[3]