คำว่า คาราโอเกะ (カラオケ) มาจากคำว่า "คาระ" (空 หรือ カラ) หมายถึง ว่างเปล่า และ "โอเกะ" (オーケ) ซึ่งย่อจากคำว่า "โอเกซูโตระ" (オーケストラ) หมายถึง ออร์เคสตรา[2]

คำนี้ถูกใช้เป็นศัพท์สแลงด้านสื่อ เมื่อการบรรเลงสดถูกแทนที่ด้วยดนตรีที่บันทึกเอาไว้ก่อน และเขียนเป็นตัวอักษรคาตากานะ คำว่า "คาราโอเกะ" ยังตีความได้ว่า "วงออร์เคสตราเสมือนจริง" เพราะคนคนเดียวก็สามารถควบคุมดนตรีและเริ่มต้นร้องไปได้โดยไม่ต้องมีวงดนตรีจริง ๆ ในสหรัฐอเมริกานั้น มักจะเรียกเพี้ยนเป็น "คาเรอโอกี" ส่วนในภาษาญี่ปุ่นออกเสียง "คาราโอเกะ"