คิกบอกซิง (อังกฤษ: Kickboxing) เป็นกีฬาการต่อสู้ในลักษณะการปะทะที่มีรูปแบบการต่อยและเตะเป็นหลัก จัดการแข่งขันบนสังเวียน โดยมีอุปกรณ์ทั่วไปเช่นนวม ฟันยาง กางเกง ไม่ใส่รองเท้าเพื่อการเตะ การเล่นกีฬาคิกบอกซิงมีจุดประสงค์เพื่อการป้องกันตัวเอง เพื่อสมรรถภาพของร่างกาย หรือเพื่อการแข่งขัน[2][3][4] รูปแบบที่ถือว่าเป็นกีฬาคิกบอกซิงเช่น คาราเต มวยไทย คิกบอกซิงญี่ปุ่น ซ่านโฉ่ว และซาวัตหลักฐานที่มีการบันทึกครั้งแรกที่มีการใช้การเตะและต่อยในกีฬาในการต่อสู้ปรากฏขึ้นในสมัยกรีกโบราณ และอินเดียโบราณ[5] อย่างไรก็ดีคำว่า "คิกบอกซิง" ถือกำเนิดในประเทศญี่ปุ่นในคริสต์ทศวรรษ 1960 ซึ่งมีการพัฒนารูปแบบมาตั้งแต่ปลายคริสต์ทศวรรษ 1950 จากกีฬาคาราเตผสมกับการต่อยมวย รวมถึงได้รับอิทธิพลจากเทควันโด มวยไทย และซาวัตด้วย[6][7][8][9] และมีการจัดการแข่งขันนับแต่นั้น[10][11][12] ส่วนอเมริกันคิกบอกซิงถือกำเนิดในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1970 โดยเป็นที่รู้จักในเดือนกันยายน ค.ศ. 1974 หลังจากที่สมาคมคาราเตอาชีพ (Professional Karate Association) ได้จัดการแข่งขันเวิลด์แชมเปียนชิปครั้งแรก