คิส (อังกฤษ: Kiss หรือเขียนว่า KISS) เป็นวงร็อกอเมริกัน ก่อตั้งวงในนิวยอร์กซิตีในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1972 ภาพลักษณ์อันโดดเด่นของวงคือ สมาชิกวงทาสีหน้าตาและชุดแต่งกายอันโดดเด่น วงสร้างชื่อเสียงในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1970 กับการแสดงบนเวทีอย่างประณีต ที่มีการพ่นไฟ การบ้วนเลือด กีตาร์ควัน และการจุดพลุไฟ คิสได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำจากอัลบั้มพวกเขามาแล้ว 24 ครั้งนับถึงวันนี้[1] วงยังมียอดขายมากกว่า 19 ล้านชุดเฉพาะในสหรัฐอเมริกา[2] และขายทั่วโลกมากกว่า 85 ล้านชุดอัลบั้ม[3]สมาชิกดั้งเดิมคือ พอล สแตนลีย์ (ร้องและกีตาร์รึทึม), จีน ซิมมอนส์ (ร้องและกีตาร์เบส), เอซ เฟรห์เลย์ (กีตาร์ลีดและร้อง) และปีเตอร์ คริสส์ (กลอง เพอร์คัชชันและร้อง) ประสบความสำเร็จและเป็นที่รู้จักมากที่สุด กับการแต่งหน้าและเครื่องแต่งกาย ที่ดูเหมือนคาแรกเตอร์ที่หลุดมาจากหนังสือการ์ตูน คือ เดอะเดมอน (ซิมมอนส์), สตาร์ไชด์ (สแตนลีย์), สเปซแมน (เฟรห์เลย์) และแคตแมน (คริสส์) วงอธิบายว่าแฟน ๆ เป็นผู้เลือกดีไซน์การแต่งหน้าพวกเขา อย่าง "เดอะเดมอน" ที่สะท้อนการถากถางและองค์ประกอบความหม่นหมอง เช่นเดียวกับ พอล สแตนลีย์ที่เป็น "สตาร์ไชด์" เนื่องจากนิสัยที่ดูเป็น "คนรักที่มองโลกในแง่ดีเกินไป" และ "ความโรแมนติกหมดหวัง" ส่วนเอซ เฟรห์ลีย์ การแต่งหน้าแบบ "สเปซแมน" ที่สะท้อนเขาที่ต้องการที่จะขับขี่ยานท่องอวกาศ และต้องการที่จะไปอยู่ดาวดวงอื่น ด้านปีเตอร์ คริสส์ เป็น "แคตแมน" ที่อ้างถึงความเชื่อของคริสส์ที่ชื่อว่าแมวมีเก้าชีวิต อันเนื่องมาจากชีวิตวัยเด็กอันโชกโชนในบรู๊กลิน และเนื่องจากความคิดอันแตกต่างกัน ทั้งคริสส์และเฟรห์ลีย์ ถูกตัดออกจากกลุ่มในปี 1982 และถือเป็นช่วงที่วงเสื่อมความนิยมลงไปในช่วงนี้ในปี 1983 คิสได้ละการแต่งหน้าออกไปและประสบความสำเร็จกลับมาในช่วงหลังของทศวรรษ กระแสรำลึกคิสในช่วงทศวรรษ 1990 ก็ทำให้เขาประกาศตัวกลับมารวมตัวกันอีกครั้งโดยสมาชิกดั้งเดิม ที่กลับมาแต่งหน้าเช่นเดิม ในปี 1996 ผลก็คือทัวร์ของเขา Kiss Alive/Worldwide/Lost Cities/Reunion Tour ถือเป็นทัวร์ที่ทำรายได้ดีที่สุดในปี 1996 และ 1997 คริสส์และเฟรห์ลีย์ออกไปอีกครั้งและถูกแทนที่โดย อีริก ซิงเกอร์และทอมมี เทเยอร์ ตามลำดับ วงยังคงแสดงแบบแต่งหน้า ขณะที่สแตนลีย์และซิมมอนส์ยังคงเป็นสองสมาชิกคนสำคัญอยู่