คูยะ (空也; Kūya; 903-972) เป็นพระสงฆ์พนเจรชาวญี่ปุ่น หรือที่เรียกว่า ฮิจิริ (聖; hijiri) ต่อมาได้เข้าบวชในนิกายเท็นได ที่ซึ่งสร้างความนิยมในกับการปฏิบัติเน็มบุตสึ ความพยายามของคูยะช่วยให้แนวคิดของพุทธวิสุทธิภูมิในศาสนาพุทธเผยแพร่ไปถึงเมืองหลวงในขณะนั้นของญี่ปุ่น และได้รับความนิยม ด้วยความทุ่มเทต่าง ๆ นี้ คูยะได้รับการขนานนามให้เป็น อิจิฮิจิริ (พระของตลาด) และ อามิดาฮิจิริ[10] คูยะเป็นที่รู้จักในฐานะพระผู้นำเอาการร่ายรำ ละเล่น และดนตรี เข้ามาประกอบกับบทสวดมนต์ เรียกว่าโอโดริเน็มบุตสึ[11] เช่นเดียวกับ เกียวกิ ทั้งคู่เชื่อว่าได้ทำประโยชน์ให้กับสาธารณะผ่านการสร้างถนน สะพาน ขุดบ่อน้ำ และช่วยฝังศพไร้ญาติ[12][13][14]