"ข้อบังคับการประชุมของรอเบิร์ตฉบับตรวจชำระใหม่" (Robert's Rules of Order Newly Revised) วางหลักเกี่ยวกับการใช้ค้อนแกเฟิลอย่างเหมาะสมในการประชุมปรึกษา ตัวอย่างเช่น ประธานจะไม่เคาะค้อนแกเฟิลเพื่อกลบเสียงของสมาชิกผู้ประพฤติไม่เรียบร้อย[3] หากประธานจะเคาะค้อนแกเฟิลเบา ๆ แต่ขึงขังเป็นครั้งเป็นคราในช่วงต่าง ๆ[1] ประธานไม่พึงเล่นค้อนแกเฟิล หรือใช้ค้อนแกเฟิลสำหรับต่อต้าน คุกคาม หรือเน้นย้ำการแสดงความคิดเห็นใด ๆ เช่น เคาะค้อนแกเฟิลรัว ๆ เพื่อสนับสนุนความคิดเห็นใด ๆ อย่างเดียวกับปรบมือ[1] ข้อห้ามประธานตัดสิทธิสมาชิกในอันที่จะอภิปรายหรือเสนอญัตติ ด้วยการที่ประธานนำปัญหาข้อนั้นให้ลงคะแนนเสียงกันเสียทีเดียวก่อนสมาชิกคนใด ๆ จะได้แสดงความคิดเห็นนั้น เรียกว่า "การเคาะค้อนเชิงมาตรการ" (gaveling through a measure)[4]

ส่วน "คู่มือของดีมีเทอร์ ว่าด้วยข้อบังคับและวิธีประชุมสภา" (Demeter's Manual of Parliamentary Law and Procedure) ว่า นอกจากใช้เคาะกระทำเสียงแสดงว่าการลงคะแนนเสียงเสร็จสิ้นแล้วนั้น ค้อนแกเฟิลยังใช้ในสามกรณีต่อไปนี้อีก[1]

1. เรียกความสนใจ หรือเรียกให้ที่ประชุมอยู่ในความสงบ ในองค์การส่วนใหญ่ เคาะสองครั้ง หมายถึง ให้ที่ประชุมลุกยืน และเคาะครั้งเดียว หมายถึง ให้ที่ประชุมนั่งลง ส่วนในที่อื่น ๆ เคาะสองครั้ง หมายถึง ให้ลุกยืน และสามครั้ง หมายถึง ให้นั่งลง
2. รักษาความสงบ เรียกความสงบกลับคืนมา หลังมีความวุ่นวายระหว่างดำเนินกระบวนประชุม โดยเคาะเพียงครั้งเดียว แต่ให้ขึงขัง
3. ส่งค้อนแกเฟิลให้ผู้เข้ารับตำแหน่งคนใหม่ หรือใช้ในพิธีการต่าง ๆ เป็นต้น