หมู่วิหารจกันตียาตั้งอยู่ริมที่ราบสูงอิชชาราและหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ โบราณสถานหินใหญ่แห่งนี้ครอบคลุมวิหาร 2 หลัง กับวิหารหลังที่ 3 ที่สร้างไม่เสร็จ มีเพียงส่วนหน้าอาคารเท่านั้นที่สร้างขึ้นก่อนจะถูกทิ้งร้างไป เช่นเดียวกับวิหารล่างในหมู่วิหารลิมนัยดราที่เกาะมอลตา จกันตียาหันหน้ารับแสงอาทิตย์ขึ้นในวันวิษุวัต ประกอบด้วยวิหารที่สร้างเคียงกัน และมีกำแพงล้อมอาณาเขต วิหารใต้มีขนาดใหญ่กว่าและเก่าแก่กว่า (มีอายุย้อนไปถึงประมาณ 3,600 ปีก่อนคริสต์ศักราช) นอกจากนี้ยังได้รับการอนุรักษ์ไว้ดีกว่าวิหารเหนือ[3]

ผังของวิหารใต้ประกอบด้วยมุขโค้งขนาดใหญ่ 5 มุข จึงมีลักษณะเป็นรูปดอกจิกตามแบบฉบับ บล็อกหินที่หันหน้าเข้าด้านในเป็นตัวกำหนดรูปร่างของมุขโค้งแต่ละมุขโดยมีร่องรอยปูนปลาสเตอร์ที่ครั้งหนึ่งเคยเคลือบผนังที่ไม่เรียบไว้ให้เห็นระหว่างบล็อก[4] ส่วนช่องว่างระหว่างกำแพงมุขโค้งถูกถมด้วยเศษหินเศษปูน มุขโค้งต่าง ๆ เชื่อมถึงกันด้วยทางเดินตรงกลาง นักโบราณคดีเชื่อว่ามุขโค้งเหล่านี้เดิมทีมีหลังคาคลุม

ผลของความพยายามก่อสร้างจกันตียาถือเป็นความสำเร็จที่น่าทึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าโบราณสถานแห่งนี้สร้างขึ้นในช่วงเวลาที่ยังไม่มีการประดิษฐ์ล้อและยังไม่มีเครื่องมือโลหะสำหรับชาวเกาะ บริเวณวิหารมีการค้นพบหินทรงกลมขนาดเล็กที่ใช้ในการขับเคลื่อนพาหนะขนบล็อกหินขนาดใหญ่มาสร้างวิหาร[ต้องการอ้างอิง]

จกันตียาหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้เช่นเดียวกับแหล่งหินใหญ่อื่น ๆ ในมอลตา วิหารใต้มีความสูง 6 เมตร ที่ทางเข้าวิหารมีบล็อกหินขนาดใหญ่ที่ถูกเจาะเป็นหลุมเว้าเข้าไป นำไปสู่ข้อสมมุติฐานที่ว่าบริเวณนี้เป็นจุดประกอบพิธีชำระล้างก่อนที่ผู้มาสักการะจะเข้าไปในตัวอาคาร[5] ภายในมุขโค้งทั้งห้ามีแท่นบูชาจำนวนมากและนักวิจัยได้ค้นพบกระดูกสัตว์ในบริเวณดังกล่าว บ่งชี้ว่าพื้นที่นี้เคยใช้ในการประกอบพิธีบูชายัญสัตว์