The Bicycle Thief เป็นภาพยนตร์ขาวดำในสไตล์นีโอเรียลลิสต์ ที่ดำเนินเรื่องแบบสารคดี มีโดดเด่นในการกำกับภาพและดนตรีประกอบ ซึ่งดนตรีประกอบในเรื่องได้กลายมาเป็นดนตรีประกอบในภาพยนตร์หรือสารคดีหลายเรื่องในภายหลัง จนถึงปัจจุบัน ได้รับยกย่องว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดตลอดกาลของโลกเรื่องหนึ่ง และเป็นแรงบันดาลใจให้กับฉากหลายฉากในภาพยนตร์ชั้นหลัง

ภาพยนตร์ได้รับรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยมในปี ค.ศ. 1949 แสดงโดยนักแสดงที่เป็นคนทั่วไปจริง ๆ ไม่ใช่นักแสดงอาชีพ

ระหว่างที่อันโตนิโอและบรูโน ออกตามหาจักรยาน ทั้งคู่ต้องเผชิญกับหลายสถานการณ์ ภาพยนตร์ได้วิพากษ์แง่มุมต่าง ๆ ในสังคม ทั้งความเฉยเมยของตำรวจ ความเข้มงวดจนไร้น้ำใจของศาสนา สภาพความเป็นอยู่ที่เหมือนไม่ใช่คนของคนแถบชานเมือง โดยให้ปฏิกิริยาต่าง ๆ มุ่งไปที่ปัญหาของชายคนเดียว ทั้ง ๆ เรื่องเริ่มต้นขึ้นมาอย่างง่าย ๆ แต่กลายเป็นโศกนาฏกรรมที่สะเทือนใจคนดูได้ อีกทั้ง ยังแสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ ทั้งความสัมพันธ์ระหว่างอันโตนิโอกับลูก จากความอบอุ่นที่มีให้กันจนถึงขั้นสุดท้ายที่บรูโนได้เติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ จากการตามหาจักรยานกับพ่อเพียงแค่ชั่วระยะเวลาสั้น ๆ เพราะได้เรียนรู้ถึงความจริงที่โหดร้ายของสังคม

นอกจากนี้แล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับ หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล สร้างภาพยนตร์ไทยเรื่อง ทองพูน โคกโพ ราษฎรเต็มขั้น ที่แสดงโดย จตุพล ภูอภิรมย์ เมื่อปี ค.ศ. 1977 อีกด้วย