จอร์โจ วาซารีบรรยายชีวิตของจอร์โจเนในหนังสือ “ชีวิตจิตรกร” (Le Vite) ว่าจอร์โจเนมาจากเมืองเล็กๆ ชื่อคาสเตลฟรังโค เวเนโต ไม่ใกลจากเวนิส บางครั้งก็จะรู้จักกันในนามว่า “ซอร์โซ” (Zorzo) หรือ “ซอร์ซอน” (Zorzon) ซึ่งเป็นอีกวิธีหนึ่งที่ใช้เรียก “จอร์โจเน” ซึ่งอาจจะแปลว่า “จอร์โจเนใหญ่” ชีวิตสมัยเด็กที่เวนิสไม่มีหลักฐานอะไรให้ทราบ แต่คาร์โล ริดอล์ฟินักเขียนประวัติจิตรกรกล่าวว่าจอร์โจเนฝึกงานกับจิโอวานนี เบลลินี

เอกสารร่วมสมัยบันทึกว่างานของจอร์โจเนเริ่มมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันตั้งแต่ ค.ศ. 1500 เมื่ออายุได้เพียง 23 ปีและได้รับเลือกให้เขียนภาพเหมือนของดยุกอากอสติโน บาร์เบริโก (Doge Agostino Barberigo) และทหารรับจ้างคอนซาลโว เฟอร์รันเต (Consalvo Ferrante) ในปี ค.ศ. 1504 ก็ได้รับสัญญาให้วาดฉากแท่นบูชาเป็นอนุสรณ์แก่ทหารรับจ้างอีกคนหนึ่งชื่อมัทเทโอ คอสแตนโซ (Matteo Costanzo) ภายในมหาวิหารที่เมืองบ้านเกิด ใน ค.ศ. 1507 จอร์โจเนได้รับสัญญาจากสภาเทศบาลทึ่จ่ายเป็นสิบงวดสำหรับเขึยนภาพภายในท้องพระโรง (Hall of the Audience) ภายในวังของดยุก ระหว่างปี ค.ศ. 1507 ถึงปี ค.ศ. 1508 จอร์โจเนและช่างเขียนคนอื่นๆ เพื่อเขียนจิตรกรรมฝาผนังภายนอกหอพ่อค้าเยอรมัน (Fondaco dei Tedeschi) ที่เวนิสหลังจากที่ได้ทำงานที่คล้ายคลึงกันที่คฤหาสน์ซอรันโซ (Casa Soranzo), วังกริมานีอาลลิแซวิ (Casa Grimani alli Servi) และวังอื่นๆ ที่เวนิส แต่ปัจจุบันไม่มีเหลือแล้ว

นอกจากที่กล่าวมาแล้ววาซารียังกล่าวถึงเหตุการณ์สำคัญเหตุการณ์หนึ่งในชึวิตของจอร์โจเนซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่มีอิทธิพลต่องานของจอร์จิโอต่อมาซึ่งการที่จอร์จิโอพบกับเลโอนาร์โด ดา วินชีในโอกาสที่ ดา วินชีมาเมืองเวนิสเมื่อปี ค.ศ. 1500 ในเดือนกันยายนหรือเดือนตุลาคมปึ ค.ศ. 1510 จอร์โจเนเสียชีวิตเมื่อกาฬโรคระบาดที่เมืองเวนิส เพียงไม่กี่วันหลังจากที่จอร์โจเนเสียชีวิต ก็มีจดหมายจากอิสซาเบลลา เดสเตผูอุปถัมภ์ศิลปะเขียนจากมานตัวถามถึงเพลงที่เขียนโดยจอร์โจเน