จอห์น กอลส์เวอร์ธี (อังกฤษ: John Galsworthy; 14 สิงหาคม ค.ศ. 1867 – 31 มกราคม ค.ศ. 1933) เป็นนักเขียนชาวอังกฤษ เกิดที่เขตคิงส์ตันอะพอนเทมส์ เป็นบุตรของจอห์นและบลังเช (นามสกุลเดิม บาร์ทลีต) ไบเล่ย์ ครอบครัวของกอลส์เวอร์ธีมีฐานะ กอลส์เวอร์ธีเข้าเรียนที่โรงเรียนแฮร์โรว์และวิทยาลัยนิวเพื่อเป็นทนายความ แต่ต่อมากอลส์เวอร์ธีเลือกที่จะเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ เพื่อดูแลธุรกิจขนส่งของครอบครัว ระหว่างเดินทาง กอลส์เวอร์ธีได้เป็นเพื่อนกับนักเขียน โจเซฟ คอนราด[1] ในปี ค.ศ. 1895 กอลส์เวอร์ธีเริ่มมีสัมพันธ์กับแอดา เนเมซิส เพียร์สัน คูเปอร์ ภรรยาของพันตรีอาร์เธอร์ กอลส์เวอร์ธี ลูกพี่ลูกน้องของเขา กอลส์เวอร์ธีและคูเปอร์แต่งงานกันในอีก 10 ปีต่อมาและอยู่ด้วยกันจนกระทั่งกอลส์เวอร์ธีเสียชีวิตกอลส์เวอร์ธีออกผลงานเล่มแรก From the Four Winds ในปี ค.ศ. 1897 และออกผลงานต่อ ๆ มาในชื่อ "จอห์น ซินจอห์น" ในปี ค.ศ. 1904 กอลส์เวอร์ธีเริ่มใช้ชื่อจริงในหนังสือ The Island Pharisees [2] กอลส์เวอร์ธีเป็นที่รู้จักจากผลงานชุด The Forsyte Saga ซึ่งเป็นเรื่องราวชีวิตของครอบครัวชนชั้นสูงชาวอังกฤษ ผลงานชุดนี้ทำให้สังคมหันมาสนใจการตรวจพิจารณา สิทธิสตรีและการปฏิรูปเรือนจำ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง กอลส์เวอร์ธีทำงานที่โรงพยาบาลในฝรั่งเศสและเป็นประธานคนแรกของสมาคมนักเขียน PEN International กอลส์เวอร์ธีได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้น OM (Order of Merit) ในปี ค.ศ. 1929[3] แต่ปฏิเสธที่จะรับบรรดาศักดิ์ชั้นอัศวิน[4] ในปี ค.ศ. 1932 กอลส์เวอร์ธีได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม[5] และเสียชีวิตด้วยโรคเนื้องอกในสมองในปีต่อมา