จอห์น โมเสส บราวนิง (23 มกราคม ค.ศ. 1855[1] – 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1926) เป็นนักออกแบบอาวุธปืนชาวอเมริกันที่ได้พัฒนาอาวุธปืนทหารและพลเรือนหลายชนิด กระสุน และกลไกปืน – ซึ่งอาวุธปืนดังกล่าวจำนวนมากยังคงใช้งานอยู่ทั่วโลก[2] เขาได้ทำอาวุธปืนครั้งแรก เมื่ออายุ 13 ปี ในร้านขายปืนของพ่อ และได้รับรางวัลสิทธิบัตรอาวุธปืนกระบอกแรกของเขาที่ 128 เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 1879 เมื่ออายุ 24 ปี[3] เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักออกแบบอาวุธปืนที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในศตวรรษที่ 19 และ 20 และเป็นผู้บุกเบิกการพัฒนาอาวุธปืนอัตโนมัติและกึ่งอัตโนมัติที่ทันสมัย[4]บราวนิงได้มีอิทธิพลต่อการออกแบบอาวุธปืนเกือบทุกประเภท เขาได้คิดค้น หรือทำการปรับปรุงส่วนที่สำคัญสำหรับปืนไรเฟิลและลูกซองที่สามารถยิงด้วยแบบนัดเดี่ยว แบบคานเหวี่ยง และแบบการปั๊ม (Pump-action) เป็นที่ถกเถียงได้ว่า การมีส่วนร่วมที่สำคัญของเขาในพื้นที่ของอาวุธปืนแบบอัตโนมัติ เขาได้พัฒนาปืนพกแบบอัตโนมัติที่มีความน่าเชื่อถือและกระทัดรัดเป็นครั้งแรกโดยการประดิษฐ์ระบบลูกเลื่อนครอมรังเพลิง-ลำกล้อง (telescoping bolt) เมื่อได้ทำการประสานรวมของลูกเลื่อนและกระบอกห่อหุ้มเข้าไปในสิ่งที่เรียกว่า สไลค์ปืนพก การออกแบบระบบลูกเลื่อนครอมรังเพลิง-ลำกล้องของบราวนิงนั้นมักจะพบเห็นได้ในปืนพกกึ่งอัตโนมัติทุกกระบอกที่ทันสมัย เช่นเดียวกับอาวุธปืนแบบอัตโนมัติเต็มรูปแบบที่ทันสมัยหลายกระบอก เขายังได้พัฒนาอาวุธปืนที่อัดบรรจุด้วยแก๊สขึ้นเป็นครั้งแรก ปืนกล โคลท์-บราวนิง โมเดล 1895 –ระบบที่เหนือชั้นกว่าการสะท้อนถอยหลังของระบบกลไกเพื่อเป็นมาตราฐานสำหรับการออกแบบอาวุธปืนที่บรรจุกระสุนด้วยตัวเองที่อำนาจการยิงที่สูงที่สุดในโลก เขายังได้มีส่วนสำคัญในการพัฒนาปืนใหญ่แบบอัตโนมัติการออกแบบที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของบราวนิง ได้แก่ ปืนพก เอ็ม1911 ปืนกล เอ็ม1917 ที่ระบายความร้อนด้วยน้ำ เอ็ม1919 ที่ระบายความร้อนด้วยอากาศ และปืนกลหนัก เอ็ม2 ปืนไรเฟิลอัตโนมัติบราวนิง และบราวนิง ออโต-5 – ปืนลูกซองแบบกึ่งอัตโนมัติรุ่นแรก อาวุธบางส่วนยังคงผลิตอยู่ มักจะมีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อนในรายละเอียดและการตกแต่งที่ประกอบโดยบราวนิงและผู้ที่ได้รับใบอนุญาตของเขา ปืนของเขาเป็นอาวุธปืนที่ถูกเลียนแบบมากที่สุดในโลก