จักรพรรดิจินไอจง (จีน: 哀宗) เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 9 แห่งราชวงศ์จิน ครองราชย์ระหว่าง 15 มกราคม พ.ศ. 1777 - 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1777จักรพรรดิจินไอจง พระนามเดิม องค์ชายหว่างเอี๋ยนโช๋วซู พระราชสมภพเมื่อวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 1741 เป็นพระโอรสในจักรพรรดิจินเสวียนจงกับจักรพรรดินีหวัง เดิมพระองค์เป็นองค์ชายรอง แต่เมื่อรัชทายาทหวางเอี๋ยนโช๋วจงสิ้นพระชนม์ พระองค์จึงมีศักดิ์สูงสุดในเชื้อพระวงศ์ ภายหลังการสวรรคตของจักรพรรดิเสวียนจง พระองค์จึงขึ้นเป็นจักรพรรดิจินไอจง ในปี ค.ศ. 1224 พระองค์เป็นจักรพรรดิที่ทำให้เกิดการปฏิรูปหลายอย่างที่เป็นประโยชน์ต่อแผ่นดิน เช่น การกำจัดข้าราชการที่คดโกงและการผ่อนปรนกฎหมายภาษี และในรัชกาลของพระองค์ยังมุ่งเน้นสงครามกับมองโกล ซึ่งก็เป็นเหตุที่ทำให้ราชวงศ์จินล่มสลาย เมื่อกองทัพมองโกลนำโดยเจงกิสข่านบุกมายังเมืองหลวง พระองค์จึงสละราชสมบัติ และหลบหนีออกจากเมืองหลวง หนีลงใต้ และได้มอบหมายให้เฉิงหลิน ซึ่งต่อมาคือจักรพรรดิจินโม่ตี้ รับหน้าที่เป็นจักรพรรดิเฝ้าเมืองหลวงต่อไป ต่อมาพระองค์หนีไปได้ไม่ไกลก็ตัดสินพระทัยปลงพระชนม์พระองค์เอง เสด็จสวรรคตเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1777ไท่จู่ (หว่านเอี๋ยน อกูดา) · ไท่จง (หว่านเอี๋ยน อู่ฉีไม) · ซีจง (หว่านเอี๋ยน เหอล่า) · ไหหลิงหวัง (หว่านเอี๋ยน ตี้กูไน) · ซื่อจง (หว่านเอี๋ยน อู่ลู่) · จางจง (หว่านเอี๋ยน มาตาเกอ) · เวย์เซาหวัง (หว่านเอี๋ยน หยงจี่) · เสวียนจง (หว่านเอี๋ยน ซวิน) · ไอจง (หว่านเอี๋ยน ซูซวี) · มั่วตี้ (หว่านเอี๋ยน เฉิงหลิน)