จักรพรรดิซ่งหลี่จง
จักรพรรดิซ่งหลี่จง

จักรพรรดิซ่งหลี่จง

ซ่งหลี่จง (จีน: 宋理宗; พินอิน: Sòng Lǐzōng; 26 มกราคม ค.ศ. 1205 – 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1264) ชื่อตัวว่า จ้าว ยฺหวิน (จีนตัวย่อ: 赵昀; จีนตัวเต็ม: 趙昀; พินอิน: Zhào Yún) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 14 ของราชวงศ์ซ่ง (宋朝) แห่งจักรวรรดิจีน และเมื่อแบ่งราชวงศ์ซ่งออกเป็นสมัยเหนือกับสมัยใต้ นับเป็นจักรพรรดิองค์ที่ห้าของราชวงศ์ซ่งใต้ (南宋朝) เสวยราชย์วันตั้งแต่ ค.ศ. 1224 จนสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 1264จ้าว ยฺหวิน แม้จะเป็นทายาทสายตรงของจ้าว ควงอิ้น (趙匡胤) ปฐมจักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง แต่ไม่อยู่ในลำดับสืบราชสมบัติ เพราะครอบครัวไม่มีฐานทางการเมือง ต่อมา หยางไท่โฮ่ว (楊太后) มเหสีจักรพรรดิซ่งหนิงจง (宋寧宗) วางแผนกับขุนนางฉื่อ หมี-ยฺเหวี่ยน (史彌遠) ให้จ้าว ยฺหวิน ได้ครองราชย์ในที่สุด

จักรพรรดิซ่งหลี่จง

ราชวงศ์ สกุลจ้าว
ก่อนหน้า จักรพรรดิซ่งหนิงจง (宋寧宗)
ครองราชย์ 17 กันยายน ค.ศ. 1224 – 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1264
พระราชมารดา นางเฉวียน (全氏)
พระราชบิดา จ้าว ซีหลู (趙希瓐)
ราชาภิเษก 17 กันยายน ค.ศ. 1224
สวรรคต 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1264 (59 ปี)
ถัดไป จักรพรรดิซ่งตู้จง (宋度宗)
ประสูติ 26 มกราคม ค.ศ. 1205(1205-01-26)
จ้าว ยฺหวี-จฺวี่ (趙與莒; ค.ศ. 1205–1222)
จ้าว กุ้ยเฉิง (趙貴誠; ค.ศ. 1222–1224)
จ้าว ยฺหวิน (趙昀; ค.ศ. 1224–1264)
รัชศกพระนามหลังสิ้นพระชนม์วัดประจำรัชกาล
รัชศก
เป่าชิ่ง (寶慶; ค.ศ. 1225–1227)
เช่าติ้ง (紹定; ค.ศ. 1228–1233)
ตฺวันผิง (端平; ค.ศ. 1234–1236)
เจียซี (嘉熙; ค.ศ. 1237–1240)
ฉุนโย่ว (淳祐; ค.ศ. 1241–1252)
เป่าโย่ว (寶祐; ค.ศ. 1253–1258)
ไคชิ่ง (開慶; ค.ศ. 1259)
จิ่งติ้ง (景定; ค.ศ. 1260–1264)
พระนามหลังสิ้นพระชนม์
จักรพรรดิเจี้ยนเต้า เป้ย์เต๋อ ต้ากง ฟู่ซิง เลี่ยเหวิน เหรินอู่ เชิ่งหมิง อานเซี่ยว (建道備德大功復興烈文仁武聖明安孝皇帝)
วัดประจำรัชกาล
หลี่จง (理宗)

ใกล้เคียง

จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 จักรพันธ์ ครบุรีธีรโชติ จักรพรรดิโชวะ จักรพรรดิเมจิ จักรพรรดิ จักรพรรดิคังซี จักรพันธ์ แก้วพรม จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล จักรพรรดินีโคไลที่ 2 แห่งรัสเซีย จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย