นางซุนพื้นเพเป็นชาวเมืองซึ่งปัจจุบันคือปินโจว (濱州) เป็นธิดาของข้าราชการนามว่า ซุน จง (孙忠) และภริยาผู้มาจากตระกูลตง (董)

ใน ค.ศ. 1417 นางซุนได้เป็นสนมคนหนึ่งของรัชทายาทจู จานจี (朱瞻基) ครั้น ค.ศ. 1425 จู จานจี ขึ้นเป็นจักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ (宣德) สนมซุนจึงได้บรรดาศักดิ์กุ้ยเฟย์ (贵妃)

ใน ค.ศ. 1417 นางให้กำเนิดโอรสนามว่า จู ฉีเจิ้น (朱祁鎮) ขณะที่พระมเหสีของเซฺวียนเต๋อไร้พระโอรส โอรสของนางจึงได้เป็นรัชทายาท ครั้น ค.ศ. 1428 นางซุน ในฐานะพระมารดาของรัชทายาท ได้เลื่อนเป็นพระมเหสี เรียกว่า ซุนหฺวังโฮ่ว

ใน ค.ศ. 1435 เซฺวียนเต๋อสวรรคต รัชทายาทจู ฉีเจิ้น พระชนม์ 8 ชันษา ขึ้นเป็นจักรพรรดิเจิ้งถ่ง (正統) แต่ซุนหฺวังโฮ่วมิได้สำเร็จราชการแทนโอรส เพราะจางหฺวังโฮ่ว (張皇后) พระมารดาของเซฺวียนเต๋อ ยังมีพระชนม์อยู่ จางหฺวังโฮ่วได้สำเร็จราชการแทนเจิ้งถ่งผู้เป็นหลาน กระทั่งเจิ้งถ่งบรรลุนิติภาวะใน ค.ศ. 1442