พระราชประวัติ ของ จักรพรรดินีซุนจ็อง

จักรพรรดินีซุนจ็องราวปี พ.ศ. 2473

พระชนม์ชีพช่วงต้น

จักรพรรดินีซุนจ็องมีพระนามเดิมว่าพระสนมยุนแห่งแฮพย็อง พระราชสมภพในฮันยัง เป็นธิดาของมาร์ควิสยุน แท็ก-ย็อง (윤택영, 尹澤榮) ขุนนางแห่งแฮพย็อง ทั้งนี้พระองค์เป็นญาติชั้นที่เก้ากับยุน โบ-ซ็อน ประธานาธิบดีคนที่สองของประเทศเกาหลีใต้

พระสนมยุนแห่งแฮพย็องได้เข้ารับราชการเป็นฝ่ายในของมกุฎราชกุมารช็อกตั้งแต่มีพระชันษาเพียง 10 ปี[1] แต่หลังการสวรรคตของพระสนมมินแห่งยอฮึงพระชายาพระองค์แรก พระสนมยุนจึงขึ้นเป็นพระชายาเอกแทนที่ และเมื่อมกุฎราชกุมารช็อกเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิซุนจงหลังจักรพรรดิโคจงสละราชสมบัติ จึงสถาปนาพระสนมยุนขึ้นเป็นจักรพรรดินีเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2450 แต่ไม่มีพระราชโอรส-ธิดาด้วยกัน แต่หลังจากดำรงพระอิสริยยศได้ไม่นาน พระองค์และพระราชสวามีก็ถูกรัฐบาลญี่ปุ่นลดพระอิสริยยศอันสืบเนื่องมาจากสนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลี จึงมีพระอิสริยยศเป็น พระราชินีอีแห่งเกาหลี (แต่ไม่เป็นที่ทราบในเกาหลี) และตกเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิญี่ปุ่น[1]

จักรพรรดินีซุนจ็องทรงตกพุ่มหม้าย หลังจักรพรรดิซุนจงพระราชสวามีเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2469 ซึ่งเป็นไปได้ว่าถูกลอบปลงพระชนม์ด้วยยาพิษ[1]

สงครามเกาหลี

ในช่วงสงครามเกาหลี พระองค์ประทับอยู่ในพระราชวังชังด็อกที่ถูกกองกำลังของเกาหลีเหนือครอบครอง โดยมีทหารเกาหลีเหนือบุกเข้ามาในพระราชฐานพระองค์จึงบริภาษและทรงขับไล่ทหารเหล่านั้นออกไป หลังจากนั้นพระองค์จึงเสด็จไปประทับในพระราชวังอุนฮย็อน ทว่าเมื่อสถานการณ์เริ่มเลวร้ายลง พระองค์จึงเสด็จพระราชดำเนินไปเมืองปูซานกับพระราชวงศ์พระองค์อื่น ๆ อันรวมไปถึงเจ้าหญิงฮี พระชายาในเจ้าชายวันฮึง ในหนังสือ "The World is One" พระนิพนธ์ของเจ้าหญิงพังจาระบุว่าจักรพรรดินีซุนจ็องพระราชดำเนินด้วยพระบาทไปจนถึงปูซาน

หลังสิ้นสงคราม

หลังสิ้นสงครามเกาหลี เกาหลีใต้มีการปกครองด้วยระบอบสาธารณรัฐ โดยมีอี ซึง-มันเป็นประธานาธิบดีคนแรกและเขาไม่ชอบระบอบราชวงศ์ อดีตจักรพรรดินีซุนจ็องมิได้รับอนุญาตให้เสด็จกลับไปประทับที่พระราชวังชังด็อก[1] แต่ถูกจัดให้ประทับอยู่ในพระตำหนักซูอินในช็องนึงอย่างอัตคัตคับแคบและไม่สมพระเกียรติ หลังเปลี่ยนรัฐบาลในปี พ.ศ. 2504 พระองค์ได้รับอนุญาตให้กลับไปประทับ ณ พระตำหนักนักซ็อนในพระราชวังชังด็อกพร้อมกับเหล่านางสนองพระโอษฐ์คือพัก ชัง-บก, คิม มย็อง-กิล, ซ็อง อก-ย็อม และพนักงานอีกห้าคน

ในปัจฉิมวัยพระองค์เปลี่ยนไปนับถือศาสนาพุทธ จักรพรรดินีซุนจ็องเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2509 ด้วยพระหทัยพิการขณะพระชนมายุ 71 พรรษา ณ พระตำหนักนักซ็อน พระราชวังชังด็อกหลังกลับไปประทับเพียงห้าปี[1] พิธีปลงพระบรมศพเป็นรัฐพิธีทางพุทธศาสนา พระบรมศพถูกบรรจุเคียงข้างกับพระบรมศพของจักรพรรดิซุนจงพระราชสวามี

ใกล้เคียง

จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 จักรพันธ์ ครบุรีธีรโชติ จักรพรรดิโชวะ จักรพรรดิเมจิ จักรพรรดิ จักรพรรดิยงเจิ้ง จักรพรรดิคังซี จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล จักรพรรดินีฟาราห์ ปาห์ลาวี