จักรพรรดิยุงฮี (เกาหลี: 융희제; ฮันจา: 隆熙帝; อาร์อาร์: Yunghuije; เอ็มอาร์: Yunghŭije; 25 มีนาคม ค.ศ. 1874 – 24 เมษายน ค.ศ. 1926) หรือ พระเจ้าซุนจง (เกาหลี: 순종) หรือในเชิงเหยียดหยามว่า ชีนิลปา ยุงฮี (เกาหลี: 친일파 แปลตรงตัว "ยุงฮี ฝ่ายสนับสนุนญี่ปุ่น")[1][2][3] ทรงเป็นสมเด็จพระราชาหรือสมเด็จพระจักรพรรดิลำดับที่ 2 แห่งจักรวรรดิเกาหลี เป็นพระประมุข ลำดับที่ 27 ถ้านับจากสมัยราชอาณาจักรโชซ็อน และเป็นพระประมุขพระองค์สุดท้ายในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชของเกาหลี โดยพระองค์ทรงขึ้นเสวยราชย์เป็นสมเด็จพระจักรพรรดิ ในปี ค.ศ. 1908 ซึ่งช่วงนี้เอง จักรวรรดิเกาหลีมีสถานะเป็นรัฐในอารักขาของจักรวรรดิญี่ปุ่น ทำให้พระองค์ทรงไม่มีพระราชอำนาจใดๆ เนื่องจากอำนาจทั้งหมดตกอยู่ในมือของผู้สำเร็จราชการชาวญี่ปุ่นและองค์ชายแดวอนจนหมดสิ้น อีกทั้งพระองค์มีพระพลานามัยไม่สู้แข็งแรงนัก การที่ญี่ปุ่นยินยอมให้พระองค์ขึ้นเสวยราชย์ก็เพื่อรอเวลาที่จะกลืนจักรวรรดิเกาหลีได้โดยสมบูรณ์เท่านั้น ในที่สุด อีก 2 ปีถัดมา หรือในปี ค.ศ. 1910 จักรวรรดิญี่ปุ่นก็ได้ล้มล้างสถาบันจักรพรรดิของเกาหลีลงและควบคุมเชื้อสายราชวงศ์ลีทั้งหมดไปญี่ปุ่น ทำให้นักประวัติศาสตร์เกาหลีส่วนหนึ่งไม่ถือว่าพระองค์ทรงป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายแต่ถือว่าสมเด็จพระจักรพรรดิควางมูแห่งจักรวรรดิเกาหลี (พระเจ้าโกจง) ทรงเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายแทน