ปูบลิอุส ลิกินิอุส วาแลริอานุส (ละติน: Publius Licinius Valerianus; ประมาณ ค.ศ. 199 – ค.ศ. 260 หรือ ค.ศ. 264) เป็นจักรพรรดิแห่งโรมันตั้งแต่ปี ค.ศ. 253 จนถึงฤดูใบไม้ผลิของ ค.ศ. 260 พระองค์ทรงข่มเหงชาวคริสเตียนและต่อมาทรงถูกจักรพรรดิชาปูร์ที่ 1 แห่งเปอร์เซียทรงจับพระองค์เป็นเชลยหลังจากยุทธการที่เอเดสซา พระองค์ทรงกลายเป็นจักรพรรดิแห่งโรมันพระองค์แรกที่ถูกจับเป็นเชลยศึก ซึ่งสร้างความตกตะลึงและความไร้เสถียรภาพไปทั่วจักรวรรดิโรมัน เหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและพระชะตากรรมที่ไม่ทราบแน่ชัดของจักรพรรดิที่ทรงถูกจับได้ ส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาต่าง มากมายและ "เรื่องเล่าใหม่ เกี่ยวกับจักรวรรดิโรมันในบริบทที่หลากหลาย"[3]