จักรพรรดิหลิวซ่งเสี้ยวอู่

จักรพรรดิหลิวซ่งเสี้ยวอู่ (จีน: 宋孝武帝; พินอิน: sòng xiào wǔdì; อังกฤษ: Emperor Xiaowu of (Liu) Song) (19 กันยายน ค.ศ. 430 – 12 กรกฎาคม ค.ศ. 464) พระนามเดิม หลิว จุ้น (劉駿) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 5 แห่งราชวงศ์หลิวซ่งของจีน พระองค์เป็นพระราชโอรสของ จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน หลังจากที่พระเชษฐา หลิว เช่า ได้ลอบปลงพระชนม์พระราชบิดาในปี ค.ศ. 453 และยึดบัลลังก์ พระองค์จึงก่อการกบฏและโค่นล้มหลิว เช่า โดยทั่วไปพระองค์ได้รับการยกย่องว่าเป็นจักรพรรดิที่มีความสามารถ แต่แข็งกร้าวและมักมากในกาม พระองค์ลดทอนอำนาจของขุนนางและอ๋องอย่างมากในรัชสมัยของพระองค์

จักรพรรดิหลิวซ่งเสี้ยวอู่

พระราชบุตร องค์หญิงแห่งไคว่จี (หลิว ฉู่ยฺวี่, 劉楚玉)
องค์หญิงแห่งหลินฮหฺวาย-คังอาย (หลิว ฉู่เพ่ย 劉楚佩)
หลิว จึเย่
หลิว จึชาง
องค์หญิงแห่งอันกู่
องค์หญิงแห่งหลินหรู่
องค์หญิงแห่งอันจี๋
องค์หญิงแห่งคังเล่อ (劉修明)
หลิว จึซุน (劉子勳)
พระนามเต็มรัชศกพระนามหลังสิ้นพระชนม์วัดประจำรัชกาล
พระนามเต็ม
หลิว จุ้น (劉駿)
รัชศก
เสี้ยวเจี้ยน (孝建; ค.ศ. 454–456)
ต้าหมิง (大明; ค.ศ. 457–464)
พระนามหลังสิ้นพระชนม์
จักรพรรดิเสี้ยวอู่ (孝武帝; หมายความว่า "จักรพรรดิผู้กตัญญูหาญกล้า")
วัดประจำรัชกาล
ชื่อจู่ (世祖)
พระสนม เหวินมู่ไทเฮา
ก่อนหน้า หลิว เช่า
ครองราชย์ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 453 – 12 กรกฎาคม ค.ศ. 464
พระราชมารดา เจ้าไทเฮา
พระราชบิดา จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน
ถัดไป หลิว จึเย่

ใกล้เคียง

จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 จักรพันธ์ ครบุรีธีรโชติ จักรพรรดิโชวะ จักรพรรดิเมจิ จักรพรรดิ จักรพรรดิยงเจิ้ง จักรพรรดิคังซี จักรพรรดิบ๋าว ดั่ย จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล จักรพรรดินีฟาราห์ ปาห์ลาวี