จักรพรรดิแห่งอินเดีย เป็นพระอิสริยยศพระเจ้าแผ่นดินแห่งอนุทวีปอินเดียซึ่งถูกใช้โดยพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักรในสมัยบริติชราช18 ปีหลังจากรัฐสภาสหราชอาณาจักรได้ตราพระราชบัญญัติรัฐบาลอินเดีย ค.ศ. 1858 รัฐบาลของนายกรัฐมนตรีเบนจามินได้ถวายพระอิสริยยศ "จักรพรรดิแห่งอินเดีย" ให้กับสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ในปี 1876หลังจากที่สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียเสด็จสวรรคต สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 พระราชโอรสเสด็จขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรและจักรพรรดิแห่งอินเดีย และพระอัครมเหสีของพระองค์ สมเด็จพระราชินีอเล็กซานดรา ก็ได้รับพระอิสริยยศทั้งพระราชินีแห่งสหราชอาณาจักรและจักรพรรดินีแห่งอินเดียเมื่อพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรจะทรงลงพระปรมาภิไธยในเอกสารใดๆที่เกี่ยวข้องกับบริติชอินเดีย จะมีการเติม R I ลงท้ายพระปรมาภิไธย (R ย่อจากภาษาละตินว่า Rex/Regina และ I จาก Imperator/Imperatrix) แต่ถ้าเป็นการลงพระปรมาภิไธยในเอกสารใดๆที่ไม่เกี่ยวข้องกับอินเดีย จะเติมท้ายเพียงแค่ R เท่านั้น พระมหากษัตริย์และพระอัครมเหสีที่ทรงดำรงพระราชอิสริยยศเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีแห่งอินเดียพระองค์สุดท้ายคือ สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 และสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี ซึ่งในรัชกาลของพระองค์ มีการแบ่งบริติชราชออกเป็นประเทศปากีสถานและประเทศอินเดียเมื่อปี 1947 พระราชอิสริยยศจักรพรรดิแห่งอินเดียจึงถูกยกเลิกมานับแต่นั้น แม้พระราชอิสริยยศจักรพรรดิแห่งอินเดียจะถูกยกเลิกไปเมื่อ 18 สิงหาคม 1947 แต่พระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักรก็ยังทรงมีพระราชสถานะเป็นพระเจ้าแผ่นดินของประเทศอินเดียไปจนถึงปี 1950 และเป็นพระเจ้าแผ่นดินของประเทศปากีสถานไปจนถึง 1956