เมนูนำทาง
จังหวัดบาหลี
หลังจากได้รับเอกราช บาหลีได้รวมเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดนูซาเติงการา (Nusa Tenggara) จนกระทั่ง ค.ศ. 1958 รัฐบาลกลางได้ประกาศแยกบาหลีออกเป็นจังหวัดหนึ่งของอินโดนีเซีย[7]
การปกครองของจังหวัดบาหลี แบ่งเป็น 8 เขต (Districts หรือในยุคอาณานิคมเรียกว่า Regencies) โดยภาษาอินโดนีเซียเรียกว่ากาบูปาเต็น (Kabupaten)[13]
| เขต | เมืองหลัก | พื้นที่ (ตารางกิโลเมตร) |
| บาดุง (Badung) | เด็นปาซาร์ (Denpasar) | 420.09 |
| บังลี (Bangli) | บังลี (Bangli) | 520.81 |
| บูเลเล็ง (Buleleng) | สิงคราช (Singaraja) | 1,365.88 |
| เกียญาร์ (Gianyar) | อูบุด (Ubud) | 368.00 |
| เจิมบรานา (Jembrana) | เนอการา (Negara) | 841.80 |
| การางาเซ็ม (Karangasem) | อัมลาปูรา (Amlapura) | 839.54 |
| กลุงกุง (Klungkung) | เสมาระปุระ (Semarapura) | 315.00 |
| ตาบานัน (Tabanan) | ตาบานัน (Tabanan) | 839.30 |
เมนูนำทาง
จังหวัดบาหลีใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: จังหวัดบาหลี