จังหวัดปาปัวกลาง
จังหวัดปาปัวกลาง

จังหวัดปาปัวกลาง

ปาปัวกลาง หรือ ปาปูวาเตองะฮ์ (อินโดนีเซีย: Papua Tengah) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ทางตอนกลางของภูมิภาคปาปัวในประเทศอินโดนีเซีย[4][5] ได้รับการจัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2565 จากอดีตอำเภอ 8 อำเภอทางตะวันตกของจังหวัดปาปัว ครอบคลุมพื้นที่ 66,130.49 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรประมาณ 1,409,000 คนจากการประมาณการอย่างเป็นทางการเมื่อกลางปี พ.ศ. 2564จังหวัดปาปัวกลางมีอาณาเขตค่อนข้างสอดคล้องกับภูมิภาควัฒนธรรมเมเอปาโก[6] ทางทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดปาปัวตะวันตก ทางทิศเหนือติดต่อกับส่วนที่เหลือของจังหวัดปาปัว และทางทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดปาปัวที่สูงและจังหวัดปาปัวใต้ ศูนย์กลางการบริหารและศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของจังหวัดคือนาบีเร ซึ่งเป็นเมืองใหญ่อันดับที่ 2 ในตอนกลางของภูมิภาคปาปัว (รองจากตีมีกา)

จังหวัดปาปัวกลาง

• กลุ่มชาติพันธุ์[3] ดานี, ดามัล, ลานี, โวลานี, เอการี (ชนพื้นเมือง) , ชวา (ผู้ย้ายถิ่นเข้า) และอื่น ๆ
• ทั้งหมด 1,408,981 คน
• ความหนาแน่น 21 คน/ตร.กม. (55 คน/ตร.ไมล์)
ประเทศ  อินโดนีเซีย
เขตเวลา UTC+9 (เวลาอินโดนีเซียตะวันออก)
เมืองหลัก นาบีเร
• ภาษาพื้นเมืองปาปัวกลาง[3] เกว, ดานี, ดามัล, โมนี, เยาร์, ลานี, โวลานี, อึนดูกา, เอการี, เอาเย และอื่น ๆ
ก่อตั้ง 30 มิถุนายน พ.ศ. 2565[1]
• ภาษาที่มีผู้พูดเช่นกัน ชวา, มลายูปาปัว และอื่น ๆ
• ภาษาทางการ อินโดนีเซีย

ใกล้เคียง

จังหวัดเชียงใหม่ จังหวัดนครราชสีมา จังหวัดของประเทศไทย จังหวัดบุรีรัมย์ จังหวัดชลบุรี จังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดนนทบุรี จังหวัดขอนแก่น จังหวัดสงขลา จังหวัดเชียงราย