จากเหมาถึงโมซาร์ท (อังกฤษ: From Mao to Mozart: Isaac Stern in China) เป็นภาพยนตร์สารคดีโดยเมอร์เรย์ เลิร์นเนอร์ ผู้กำกับชาวอเมริกัน เกี่ยวกับการเผยแพร่วัฒนธรรมตะวันตกเข้าไปในประเทศจีนในช่วงปลายทศวรรษ 1970 หลังสิ้นสุดการปฏิวัติวัฒนธรรม เป็นการติดตามถ่ายทำการเดินทางของไอแซก สเติร์น นักไวโอลินระดับโลก และครูสอนดนตรีที่ได้รับเชิญให้เดินทางท่องเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆ ในประเทศจีน เพื่อ "แลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม" ช่วงเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1979 เป็นเวลาสามสัปดาห์ [1] และโดยที่ไม่ได้ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก สเติร์นได้จัดแสดงคอนเสิร์ต บรรยายชั้นเรียนดนตรีคลาสสิก และจัดเวิร์กช็อปให้กับเยาวชนจีนจากเมืองต่างๆ ตามรายทาง [2]ชื่อภาพยนตร์ "จากเหมาถึงโมซาร์ท" มาจากฉากการพูดคุยกันระหว่างสเติร์น กับหลี เต๋อลุ่น ผู้อำนวยเพลงวงเซ็นทรัลฟิลฮาร์โมนิกออร์เคสตรา เมื่อพบกันครั้งแรก หลีได้วิเคราะห์ดนตรีของโมซาร์ทให้สเติร์นฟัง โดยวิธีการเปรียบเทียบแบบมาร์กซิสต์ของเหมา เจ๋อตง [3] หลีได้เปิดเผยในบทสัมภาษณ์พิเศษที่รวมอยู่ในดีวีดีฉบับปี 2001 ว่า จริงๆ แล้วเขาไม่ได้คิดอย่างนั้น แต่เนื่องจากบรรยากาศทางการเมืองของจีนในปี 1979 ขณะถ่ายทำภาพยนตร์ ซึ่งปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีน ทำให้เขาต้องพูดถึงทุกเรื่องไปในเชิงสนับสนุนลัทธิเหมา [3]ภาพยนตร์ได้ถ่ายทำการแสดงของไอแซก สเติร์น ร่วมกับหลี เต๋อลุ่น และการฝึกซ้อม สาธิตการเล่นดนตรีของนักดนตรีระดับเยาวชนหลายคน ในเวลาต่อมาสเติร์นได้สนับสนุนให้เด็กหลายคนได้รับการศึกษาในต่างประเทศ และกลายเป็นนักดนตรีคลาสสิกในระดับนานาชาติ เช่น หวัง เจี้ยน (Jian Wang) เด็กชายนักเชลโลวัย 11 ปี [4] ฉู่ เหว่ยหลิง (Vera Tsu) เด็กหญิงนักไวโอลินวัย 11 ปี [5] และชุน ผาน (Pan Chun) เด็กชายนักเปียโนวัย 8 ปี [6]ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์สารคดียอดเยี่ยม ประจำปี 1980 [7] และเข้าฉายในเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ประจำปี 1981 [8]หลังการเสียชีวิตของสเติร์นในปี 2001 ได้มีการผลิตภาพยนตร์เรื่องนี้จำหน่ายในรูปแบบดีวีดี โดยเพิ่มเติมภาพการแสดงดนตรีร่วมกันอีกครั้งของสเติร์นกับหลี เต๋อลุ่น ในยี่สิบปีหลังเหตุการณ์ในภาพยนตร์ พร้อมกับบทสัมภาษณ์สามนักดนตรีเยาวชน ที่มีชื่อเสียงในระดับโลกไปแล้ว [3]