เมืองนี้เคยถูกเรียกว่าต้ายง (大庸) และมีประวัติยาวนานตั้งแต่ 221 ปีก่อนประวัติศาสตร์ ผู้คนได้อาศัยอยู่ทั้งสองฝากของ แม่น้ำหลีฉุย (แม่น้ำหลักในจางเจียเจีย) ซึ่งตอนนี้อยู่ในเขตของเมืองจางเจียเจีย มานานตั้งแต่สมัยยุคหิน การตั้งรกรากของมนุษย์ในบริเวณนี้นั้นย้อนไปกว่าหนึ่งแสนปี เทียบได้กับเขตที่เป็นที่รู้จักอย่างซีอาน ปักกิ่ง และอื่นๆ ในปีพ.ศ. 2529 Academy of Chinese Social Science discovered Stone Age relics in Cili County ได้พบเครื่องหินกว่า 108 ชิ้นซึ่งคาดว่าถูกทำขึ้นเมื่อมากกว่าหนึ่งแสนปีที่แล้ว จากนั้นไม่นานในปีพ.ศ. 2531 Archaeological Institute ของมณฑลหูหนานยังเจอโบราณวัตถุอื่นๆในเทศมณฑลซางจี รวมไปถึงเครื่องหินซึ่งคาดว่ามีอายุกว่าหนึ่งแสนปี

เมื่อหมื่นปีก่อน ผู้คนที่อาศัยอยู่ในเขตซึ่งปัจจุบัณคือเมืองจางเจียเจียได้ใช้ไฟในการทำเครื่องปั้นดินเผา นักโบราณคดีเจอโบราณวัตถุของเครื่องปั้นเหล่านี้มากกว่า 20 ชิ้นด้วยกันในเทศมณฑลซิลี ส่วนในเทศมณฑลซางจีได้มีการค้นพบหม้อซึ่งมีลายที่เป็นเอกลักษณ์และคาดว่ามีอายุกว่าหมื่นปี ในสมัยนั้นการเผาเครื่องปั้นดินเผาเป็นเทคนิคที่ก้าวหน้าที่สุดในประเทศจีน ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในการใช้เครื่องมือหินและเครื่องปั้นดินเผาดูเหมือนจะเป็นการบ่งบอกว่าพื้นที่นี้มีการพัฒนาทางวัฒนธรรมอย่างกว้างขวาง ทว่าเป็นสังคมที่การพัฒนานั้นคงอยู่ไม่นานจึงลดลงและถูกแทนด้วยอำนาจอื่นในพื้นที่ เนื่องด้วยที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของจางเจียเจีย พื้นที่ที่ยังไม่ได้พัฒนา และภูมิประเทศที่เป็นภูเขาทำให้การปลูกพืชผักนั้นทำได้ยาก จึงไม่แปลกใจที่จะเกิดการยึดอำนาจขึ้นได้ไม่ยาก[2]