แบคทีเรียจีเอฟเอเจ-1 ได้รับการค้นพบโดยนักธรณีจุลชีววิทยา เฟลิซา วอล์ฟ-ไซมอน นักวิจัยสาขาชีววิทยาดาราศาสตร์ในงานสำรวจธรณีสหรัฐอเมริกาในเมนโลพาร์ก รัฐแคลิฟอร์เนีย[5] สิ่งมีชีวิตดังกล่าวถูกแยกออกมาและได้รับการเพาะเริ่มตั้งแต่ พ.ศ. 2552 จากตัวอย่างที่ไซมอนและเพื่อนร่วมงานได้เก็บรวบรวมมาจากตะกอนที่อยู่ก้นทะเลสาบมอนอ[4] อันเป็นทะเลสาบน้ำเค็มจัดและมีสภาพด่างสูงมาก ทั้งยังเป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีความเข้มข้นของสารหนูในธรรมชาติมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก (200 ไมโครโมลาร์)[6] การค้นพบดังกล่าวได้รับการตีพิมพ์อย่างกว้างขวางเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2553[2]