ในช่วงการล่าแม่มดอันยาวนาน ผู้คนจำนวนมากเชื่อว่า แม่มดบูชาปิศาจ และสักการะปิศาจด้วยการจุมพิตทวารหนักของปิศาจ พิธีกรรม "จุมพิตแห่งอลัชชี" นี้มีเอ่ยถึงในบันทึกที่เกี่ยวกับวันชุมนุมของแม่มดเกือบทุก ๆ บันทึก ผู้คนเรียกชื่อเช่นนั้นเพราะเห็นกันว่าเป็นการกระทำอันเสื่อมทราม

ตามเรื่องราวที่กล่าวหากันมา แม่มดจะกระทำจุมพิตแห่งอลัชชีนี้เมื่อต้นวันชุมนุม หลังจากที่ปิศาจขานนามสาวกจนครบแล้ว โดยบรรดาแม่มดจะคลานหรือเดินถอยหลังเข้าไปหาปิศาจ หมุนตัว น้อมคำนับ และจุมพิตทวารหนักของปิศาจ นอกจากนี้ ยังเชื่อว่า แม่มดใหม่ต้องกระทำจุมพิตเช่นนี้เพื่อเริ่มสมาชิกภาพความเป็นแม่มดของตนด้วย เมื่อจุมพิตกันเสร็จแล้ว จะกินเลี้ยงกัน

บางทีก็ว่ากันว่า แม่มดมิได้จุมพิตแต่ปิศาจตัวหัวหน้าเท่านั้น ปิศาจตัวสมุนก็ด้วย

เนื่องจากแม่มดถือว่าพิธีกรรมเช่นนี้เป็นการสักการบูชา ในการพิจารณาคดีแม่มดที่นอร์ธเบอร์วิก (North Berwick Witch Trials) ประเทศสกอตแลนด์ เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 16 ศาลได้วินิจฉัยว่า การจุมพิตเช่นนี้เป็นการบำเพ็ญบาปอันส่งตรงมาจากปิศาจทีเดียว ใน "ข่าวจากสก๊อตแลนด์ แถลงเรื่องชีวิตอันน่าสาปแช่งของหมอไฟเอิน" ("Newes from Scotland, declaring the damnable Life of Doctor Fian") ซึ่งเขียนโดย ดับเบิลยู. ไรท์ (W. Wright) ใน ค.ศ. 1592 ตอนหนึ่งระบุว่า[1]

"...และเข้าใจว่า คนเหล่านั้นพากันรอคอยแสนยาวนาน เบิกบานเมื่อมันมาสู่ และสนุกสนานไปกับการบาป ด้วยพวกเขาจะจุมพิตทวารหนักของมันที่มันยกชูขึ้นอยู่บนธรรมาสน์ อันเป็นสัญลักษณ์แห่งการสรรเสริญมัน ทุก ๆ คนกระทำเช่นนี้ และมันก็ให้ความสนุกสนานแก่เขาเหล่านั้น"

มีความเชื่อว่า ปิศาจต้องการให้กระทำจุมพิตแห่งอลัชชีแก่ตนซึ่งจะปรากฏอยู่ในรูปลักษณ์อื่นอันมิใช่มนุษย์ เช่นว่า แกะตัวผู้ แมวนำ และคางคก สัญญาฉบับหนึ่ง ชื่อ "ความผิดพลาดของพวกเดียรถีย์" (Errores Haereticorum, Heretical Erros) ซึ่งทำขึ้นในยุโรปมัชฌิมยุค อ้างว่า ลัทธิคาร์ธาร์ (Catharism) ได้ชื่อนี้มา "จากคำว่า แมว ซึ่งพวกเขาจุมพิตทวารหนักของมัน และซึ่งซาตานปรากฏกายในรูปของมันนั้น"