พระบิดาของจูดิธกักบริเวณพระองค์ไว้ในคอนแวนต์ อาจจะเพราะหวังที่จะมองหาการแต่งงานครั้งใหม่ให้พระองค์ แต่จูดิธหนีออกจากคอนแวนต์ในราวปี ค.ศ. 861 โดยหนีตามชายที่ชื่อบาลด์วิน เห็นได้ชัดว่าพระองค์ได้รับความช่วยจากพระอนุชา หลุยส์

ทั้งคู่ลี้ภัยไปอยู่ในอารามที่ซ็องลีส์ที่ทั้งคู่น่าจะแต่งงานกันที่นั่น

พระบิดาของจูดิธ ชาร์ลส์ โกรธกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และให้พระสันตะปาปาตัดขาดทั้งคู่ออกจากศาสนาเป็นการลงโทษ สองสามีภรรยาหนีไปโลธาริงเกีย อาจจะด้วยความช่วยเหลือของโรริกชาวไวกิ้ง และยื่นอุทธรณ์ต่อพระสันตะปาปานิโคลัสที่ 1 ในโรมเพื่อขอความช่วยเหลือ พระสันตะปาปากล่อมชาร์ลส์แทนสองสามีภรรยา และสุดท้ายพระองค์ก็ยอมอ่อนข้อให้กับการแต่งงานครั้งนี้

สุดท้ายแล้วพระเจ้าชาร์ลส์ก็มอบดินแดนส่วนหนึ่งให้ราชบุตรเขยและให้เขาไปรับมือกับการโจมตีของชาวไวกิงในพื้นที่ดังกล่าว การโจมตีที่ว่า หากไม่ขัดขวางไว้ อาจเป็นภัยต่อชาวแฟรงก์ นักวิชาการส่วนหนึ่งสันนิษฐานว่าชาร์ลส์หวังที่จะให้บาลด์วินถูกฆ่าตายในการสู้รบดังกล่าว แต่บาลด์วินกลับทำสำเร็จ พื้นที่ที่ตอนแรกถูกเรียกว่าพื้นที่ชายแดนของบาลด์วินต่อมาเป็นที่รู้จักในชื่อ ฟลานเดอส์ ชาร์ลส์ผู้ศีรษะล้านตั้งตำแหน่ง เคานต์แห่งฟลานเดอส์ ขึ้นมาให้บาลด์วิน

จูดิธมีบุตรกับบาลด์วินที่ 1 เคานต์แห่งฟลานเดอส์หลายคน บุตรชายคนหนึ่งของทั้งคู่ ชาร์ลส์ มีชีวิตอยู่ไม่ถึงวัยผู้ใหญ่ บุตรชายอีกคน บาลด์วิน กลายเป็นบาลด์วินที่ 2 เคานต์แห่งฟลานเดอส์ บุตรชายคนที่สาม ราอูล (หรือรูดอล์ฟ) ได้เป็นเคานต์แห่งค็อมเบร

จูดิธสิ้นพระชนม์ราวปี ค.ศ. 870 ไม่กี่ปีก่อนพระบิดาจะกลายเป็นจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์