สมุนไพร จะครอบคลุมทั้งพืช แร่ธาตุ และส่วนประกอบของสัตว์ ที่มีการนำมาใช้ในการบำบัด รักษา บรรเทาอาการเจ็บป่วยตามวิถีชาวบ้านที่ทำตามๆ กันมา ในขณะที่หญ้ายาหมายถึงเฉพาะพืช ทั้งไม้ล้มลุก ไม้เถา ไม้พุ่ม และไม้เลื้อยที่สามารถปลูกภายใต้ต้นไม้ใหญ่

โดยพืชเหล่านั้นต้องมีการบันทึก และพิสูจน์ด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์อย่างแน่ชัดแล้วว่ามีสรรพคุณทางยา และสามารถนำมาสกัดเอาเฉพาะสารสำคัญที่อยู่ในพืช เพื่อนำมาผลิตเป็นยาหรือผลิตภัณฑ์สุขภาพที่มีประสิทธิภาพ และปลอดภัยตามมาตรฐานสากลด้วยหลักเภสัชศาสตร์ รวมถึงสามารถตรวจสอบประสิทธิภาพและประสิทธิผลของยาที่ได้ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ว่าใช้รักษาโรคต่างๆ ได้จริง[10]

เดิมทีในภาษาไทยไม่มีคำเรียกพืชที่มีสรรพคุณทางยาโดยเฉพาะ แต่จะเรียกรวม ๆ ว่าสมุนไพร การใช้คำว่าหญ้ายาจึงสามารถสื่อสารได้เฉพาะเจาะจงถึงพืชที่มีสารสำคัญที่มีฤทธิ์ต่อสุขภาพได้มากกว่า