หลังจากนั้น ฉัตรชัยจึงคิดจะแขวนนวม ได้หยุดชกไปพักหนึ่ง ก่อนที่จะกลับมาอีกครั้งในปี พ.ศ. 2542 และเลื่อนรุ่นขึ้นไปชกในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท และสามารถคว้าแชมป์สภามวยแห่งเอเชีย (ABC) ในรุ่นแบนตั้มเวทมาได้ และชกป้องกันตำแหน่งไว้ได้หลายครั้งแล้ว โดยครั้งสุดท้าย ชนะคะแนน 6 ยก อัลเฟร็ด นาเกา นักมวยชาวฟิลิปปินส์ไปได้ในต้นปี พ.ศ. 2550

และเมื่อวันศุกร์ที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2550 ฉัตรชัยเอาชนะน็อค ลิโต้ ซินอริโอ นักมวยชาวฟิลิปปินส์ ไปในยกที่ 4 แต่ 1 วันให้หลัง เมื่อวันเสาร์ที่ 31 มีนาคม เวลา 21.15 น. ที่โรงพยาบาลปิยะมินทร์ ซิสนอริโอ ก็ถึงแก่กรรมเนื่องจากสมองได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงจากการถูก ฉัตรชัย น็อค นับเป็นเรื่องน่าเศร้าของวงการมวยอีกครั้งหนึ่ง[3]

ต่อมาในวันเสาร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ฉัตรชัยได้มีโอกาสชิงแชมป์โลกอีกครั้งถึง 2 สถาบัน คือ สภามวยโลก (WBC) และ สมาคมมวยโลก (WBA) ในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทกับ คริสเตียน มิฮาเรส มักมวยชาวเม็กซิกันถึงประเทศเม็กซิโก ฉัตรชัยเป็นฝ่ายแพ้น็อกไปอย่างหมดรูปในยกที่ 3

ซึ่งหลังการชกในครั้งนั้น ฉัตรชัยจึงได้แขวนนวมไปในที่สุด ปัจจุบัน ฉัตรชัยมีกิจการส่วนตัว คือ โต๊ะสนุกเกอร์[4] รวมถึงมีกิจการสอนมวยไทยเป็นของตัวเองในชื่อ สาสะกุลมวยไทยยิม ในซอยรามคำแหง 71 (เดิมอยู่ในซอยลาดพร้าว 128/3 เขตบางกะปิ[5]) และเป็นเทรนเนอร์ให้กับนักมวยของผู้จัดการตนเองคือ นายวิรัตน์ เช่น พงษ์ศักดิ์เล็ก ศิษย์คนองศักดิ์, คมพยัคฆ์ ป.ประมุข[6]และน็อคเอาท์ ซีพีเฟรชมาร์ท ฉัตรชัยมีกิจกรรมอดิเรกยามว่างที่ชื่นชอบ คือ การร้องเพลงและเล่นกีตาร์