เขาเริ่มทำงานในสายธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง ในปี พ.ศ. 2505 ได้ก่อตั้งบริษัทรับเหมาก่อสร้างทุนจดทะเบียน 2 ล้านบาทขึ้น ใช้ชื่อว่า บริษัท ซิโน-ไทย เอ็นจีเนียริ่งแอนด์คอนสตรัคชั่น จำกัด (STECON) ก่อนจะรับงานสัมปทานระดับ "เมกะโปรเจกต์" ของรัฐบาลหลายยุคหลายสมัย และจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์เมื่อ พ.ศ. 2537 ผลงานที่สร้างชื่อ เช่น งานก่อสร้างโครงการสนามบินสุวรรณภูมิ 12,260 ล้านบาท, ก่อสร้างโรงไฟฟ้าราชบุรี วงเงิน 4,325 ล้านบาท, งานโรงงานไฟฟ้าแก่งคอย 2,534 ล้านบาท, การก่อสร้างโรงงานไฟฟ้ากรุงเทพใต้ของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) 2,360 ล้านบาท และโครงการก่อสร้างรัฐสภาแห่งใหม่ สัปปายะสภาสถาน วงเงิน 12,000 ล้านบาท

การดำรงตำแหน่งทางการเมือง

เขามีสายสัมพันธ์ทางการเมืองมาเป็นระยะเวลานาน เคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการคลัง ในปี พ.ศ. 2539 สมัยรัฐบาล พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ[1] โควตาพรรคชาติพัฒนา, ปี พ.ศ. 2551 เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ในรัฐบาล นายสมัคร สุนทรเวช ในโควตาของกลุ่มคุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ และตำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข[2] ตามโควตาของนายอนุทิน ชาญวีรกูล บุตรชายซึ่งเป็นผู้ใกล้ชิด พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ และทำหน้าที่รักษาการนายกรัฐมนตรี หลังจากที่นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ถูกตัดสิทธิ์ทางการเมือง [3]

ต่อมา เขาได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นประธานคณะกรรมาธิการการสาธารณสุข สภาผู้แทนราษฎร