ชาวจีนในอินเดีย (Chinese in India) หรือชาวอินเดียเชื้อสายจีน เป็นกลุ่มชนที่สืบเชื้อสายมาจากชาวจีนที่อพยพเข้ามาตั้งหลักแหล่งในอินเดียเมื่อราว พ.ศ. 2313 ส่วนใหญ่เข้ามาที่กัลกัตตาซึ่งเป็นเมืองหลวงในบริติชอินเดียในขณะนั้น การเดินทางของชาวจีนจะเข้ามากับเรือสินค้าจากจีน ชาวจีนเหล่านี้ บางส่วนเข้ามาทำงานในโรงงานน้ำตาล บางส่วนเข้าไปตั้งรกรากในย่านถนนโบว์บาร์ซาร์ ต่อมาในพุทธศตวรรษที่ 24 มีชาวจีนจากกวางตุ้ง ส่วนใหญ่เป็นช่างไม้อพยพเข้ามาอีกกลุ่มหนึ่ง ส่วนใหญ่ทำงานเป็นช่างไม้ ช่างรองเท้า และเป็นคนงานในโรงงานฟอกหนัง ยิ่งเมื่อประเทศจีนประสบปัญหาความไม่สงบ ชาวจีนจึงอพยพเข้ามามากขึ้น ส่วนใหญ่จะแบ่งแยกอาชีพอย่างชัดเจน เช่นชาวฮกเกี้ยนทำธุรกิจฟอกหนัง ชาวกวางตุ้งเป็นช่างไม้ ชาวหูเป่ยเปิดร้านทันตกรรม ชาวเซี่ยงไฮ้เปิดร้านซักรีด และชาวจีนยังเปิดโรงฝิ่นอย่างถูกกฎหมายจนถึง พ.ศ. 2490ต่อมาเมื่อเกิดสงครามจีน-อินเดียใน พ.ศ. 2505 ทำให้ชาวจีนในอินเดียถูกมองเป็นศัตรู บางส่วนถูกริบทรัพย์และส่งตัวเข้าค่ายกักกัน บางส่วนอพยพออกนอกประเทศไปตั้งหลักแหล่งในแคนาดาและออสเตรเลีย