ในวัฒนธรรมเมโสอเมริกัน (Mesoamerican) เครื่องประดับทั้งหลายถือเป็นสัญลักษณ์อันศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา และเครื่องประดับแต่ละประเภทจะถูกนำมาใช้ด้วยวัตถุปะสงค์ที่ชัดเจนเป็นเครื่องชี้บ่งถึงฐานะของคนในสังคมในวัฒนธรรมโบราณของโออาฆากา ช่างฝีมือในสมัยนั้นได้แสดงออกถึงความเป็นยอดในความสามารถผ่านงานปฏิมากรรมและเครื่องปั้นดินเผาที่มีคุณภาพ รูปปั้นขนาดเล็กส่วนใหญ่ ในยุคแห่งการตั้งถิ่นฐานรุ่นแรกจะปรากฏมีการใช้เครื่องประดับหลายรูปแบบ อาทิ ตุ้มหู เครื่องประดับจมูก แผ่นประดับปากและหน้าอก สร้อยคอ กำไล เข็มขัด และริ้วผ้า โดยส่วนใหญ่แล้วเครื่องประดับเหล่านี้จะทำขึ้นโดยวัสดุที่หาได้ในพื้นที่ เช่น ทอง หยก หินสีเขียว obidian, mica, เปลือกหอย ขนนกและวัสดุอื่น ๆ บางกรณีอาจใช้วัสดุจากที่อื่น ๆ ที่ไกลออกไป อันเป็นผลมาจากการค้าขายกับกลุ่มวัฒนธรรมอื่น ๆ

เครื่องประดับศีรษะ

เครื่องประศีรษะที่เป็นส่วนสำคัญของเครื่องแต่งตัวของชาวโออาฆากัน ในสมัยก่อน ฮิสปานิคผู้สวมใส่เครื่องประดับศีรษะจะแสดงให้เห็นตำแหน่งของตนในสังคม เทพเจ้าที่ตนนับถือตลอดจนกลุ่มวัฒนธรรมที่ตนสังกัดอยู่ได้ ที่โดดเด่นที่สุดเห็นจะเป็นหมวกที่ทำด้วยหนังหรือหัวสัตว์ต่าง ๆ ประดับด้วยขนนก ซึ่งจำมีสีสันสดใสทั้งใบ เป็นไปได้ว่ารูปแบบและองค์ประกอบของเครื่องประดับศีรษะทั้งหมดจะแสดงถึงบทบาท ในสังคมที่แต่ละคนปฏิบัติอยู่ในสังคมในช่วงชีวิตของตน